Sprawa o odszkodowanie za błąd medyczny, w której reprezentowaliśmy małoletniego, który doznał bardzo poważnego uszczerbku na zdrowiu na skutek zaniechania lekarza, który mimo wskazań medycznych nie zlecił wykonania badania RTG uszkodzonej nogi. Doprowadziło to do zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego i jałowej martwicy głowy kości udowej lewej. Poszkodowany otrzymał świadczenia w kwocie ponad zł. Zwichnięcie stawu biodrowego w wyniku upadku ze schodów szkolnych W 2014r. małoletni A. doznał urazu w trakcie zajęć szkolnych. W trakcie przerwy między lekcjami, Poszkodowany schodząc ze schodów wykonał skok, który zakończył się upadkiem na podłoże i urazem biodra. Do szkoły wezwano matkę Poszkodowanego, która udała się wraz z synem na SOR miejscowego szpitala. W szpitalu zostali przyjęci przez lekarza, który skierował Poszkodowanego na konsultację do chirurga. Poszkodowany wraz z matką wszedł do gabinetu. Lekarz kazał mu się położyć. Poszkodowany nie mógł tego zrobić, czym lekarz był zaskoczony. Lekarz przeprowadził badanie manualne. Następnie nakazał Poszkodowanemu wyprostowanie nogi, czego Poszkodowany również nie był w stanie zrobić. Lekarz stwierdził, że najprawdopodobniej naderwany jest mięsień lub ścięgno – kontuzja bolesna, do wyleżenia. Lekarz nie skierował Poszkodowanego na badanie RTG. Polecił jedynie aby stosować altacet i opaskę elastyczną oraz żeby dziecko leżało przez 3 tygodnie i oszczędzało nogę, a jeżeli stan się pogorszy, to aby za 2 dni przyjechać znowu do szpitala. Lekarz nie zalecił kontroli ortopedycznej, a jedynie wskazał możliwość jej przeprowadzenia w razie utrzymania bądź pogorszenia objawów. W razie polepszenia stanu zdrowia powiedział, że będzie to znaczyło, iż uraz jest niewielką kontuzją w postaci naciągnięcia czy naderwania mięśnia. Takie pogorszenie stanu zdrowia dziecka, w ciągu najbliższych kilku dni po wypadku nie nastąpiło. W następnych dniach po wizycie, chłopiec czuł się trochę lepiej. Nie chodził do szkoły i oszczędzał nogę. Co prawda noga wciąż go bolała, ale jego mama uznała, że po mocnym potłuczeniu i naderwaniu mięśnia ból może trwać wiele dni. Sam lekarz stwierdził, że jest to kontuzja do wyleżenia na 3 tygodnie. Nie było żadnych przesłanek aby jechać z nim na wcześniejszą kontrolę ortopedyczną. Po 2 tygodniach Poszkodowany udał się z matką do lekarza. Na tej wizycie kontrolnej inny lekarz zapytał matkę Poszkodowanego czy dysponuje zdjęciem RTG, gdyż stwierdził, że gołym okiem widać, że Poszkodowany ma zwichnięte biodro. Nie mógł wprost uwierzyć, że z takim urazem chłopiec został wypisany do domu, bez zrobienia nawet zdjęcia RTG. Polecił aby następnego dnia udać się do Szpitala w Polanicy – Zdroju. Poszkodowany wraz z rodzicami udał się do tego szpitala, gdzie niezwłocznie wykonano mu zabieg operacyjny w postaci repozycji zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego. Wskutek utrzymującego się zwichnięcia biodra lewego, kolejnego dnia wykonano kolejny zabieg operacyjny w postaci repozycji zamkniętej zwichnięcia. Ze względu na niestabilność stawu biodrowego lewego założono wyciąg nadkłykciowy lewy. Poszkodowany leżał w szpitalu ponad miesiąc, a po wypisie nakazano mu chodzenie o kulach i zakazano obciążania kończyny przez 6 miesięcy. Spóźnione leczenie operacyjne spowodowało, że u Poszkodowanego doszło do jałowej martwicy głowy kości udowej lewej. Jest to stan, który powoduje znaczne zniekształcenie głowy kości udowej oraz całego stawu biodrowego, co skutkuje znacznym ograniczeniem ruchomości, dolegliwościami bólowymi oraz znacznie nasilonymi zmianami zwyrodnieniowymi. Są to zmiany nieodwracalne, postępujące, które wymagają intensywnej rehabilitacji oraz leczenia usprawniającego. Wskutek stwierdzonej martwicy kości udowej, Poszkodowany w styczniu 2016r. został skierowany do Dolnośląskiego Szpitala Specjalistycznego im. T. Marciniaka we Wrocławiu. W szpitalu tym wykonano zabieg operacyjny w postaci czterech nawierceń okolicy szyjki i głowy kości udowej. Od tego czasu Poszkodowany przeszedł cykl zabiegów rehabilitacyjnych. Cały czas pozostaje pod opieką lekarza. W momencie gdy przestanie rosnąć – lub nawet wcześniej – jeśli stan zdrowia będzie tego wymagał – Poszkodowany przejdzie zabieg w postaci alloplastyki stawu biodrowego. Wstawienie endoprotezy jest nie do uniknięcia. Kwestią pozostaje jedynie to, czy zabieg zostanie wykonany dopiero gdy Poszkodowany przestanie rosnąć, czy wcześniej – jeżeli dolegliwości bólowe będą zbyt duże. Postępowanie karne w sprawie o błąd medyczny W niniejszej sprawie toczyło się postępowanie karne na skutek aktu oskarżenia złożonego przez Prokuratora przeciwko lekarzowi. Akt oskarżenia został złożony w oparciu o opinię sądowo-lekarską wydaną dnia przez Zakład Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. W opinii tej stwierdzono, że „opisana u (…) jałowa martwica głowy kości udowej pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z doznanymi obrażeniami w dniu „działanie chirurga w postaci zaniechania wykonania badań obrazowych doprowadziło do postawienia nieprawidłowego rozpoznania u (…). Tym samym u (…) nie wykonano w dniu repozycji zwichniętego stawu biodrowego lewego, co skutkowało powstaniem zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego (..) Zdaniem biegłych nieprawidłowości w diagnostyce i tym samym w leczeniu (…) doprowadziły u niego do powstania zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego, co wymagało długotrwałego leczenia usprawniającego, rehabilitacji, odciążania kończyny dolnej lewej, poruszania się o kulach łokciowych , a w konsekwencji do powstania jałowej martwicy głowy kości udowej, co zdaniem biegłych spełnia przesłanki ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci ciężkiej choroby długotrwałej w myśl art. 156 1 pkt 2 Wyrokiem wydanym w 2020 r. lekarz został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu. W przedmiotowej sprawie toczyło się także postępowanie prokuratorskie w sprawie nieumyślnego narażenia Poszkodowanego na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, prowadzone względem matki Poszkodowanego. Śledztwo umorzono, wskutek ustalenia braku znamion czynu zabronionego. Dochodzenie odszkodowania za błąd medyczny w imieniu małoletniego Kancelaria Effect podjęła się reprezentacji małoletniego w sprawie o uzyskanie odszkodowania i zadośćuczynienia od placówki medycznej, w której doszło do zdarzenia. Odpowiedzialność placówki nie budziła wątpliwości. Postępowanie personelu medycznego tej placówki podczas hospitalizacji Poszkodowanego naruszało zasadę należytej staranności wymaganej od lekarza. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że do przyjęcia odpowiedzialności odszkodowawczej konieczne jest ustalenie odpowiedzialności lekarzy, którzy leczyli Poszkodowanego. Przesłankami odpowiedzialności cywilnej lekarza z tytułu czynu niedozwolonego jest wina, szkoda oraz związek przyczynowy pomiędzy zaistniałym zdarzeniem a powstałą szkodą. W niniejszej sprawie powyższe przesłanki zostały spełnione. Lekarz popełnił błąd diagnostyczny, który pociągnął za sobą błąd terapeutyczny. Błąd diagnostyczny jest tym, który wywiera najdonioślejsze konsekwencje, wpływa bowiem ujemnie na dalszy proces leczenia chorego, nierzadko powoduje skutki nieodwracalne. Polega bądź na mylnym ustaleniu nieistniejącej choroby, bądź najczęściej na nierozpoznaniu rzeczywistej choroby pacjenta, co prowadzi następnie do pogorszenia jego stanu zdrowia, do niewyleczenia bądź nawet do śmierci. Praktyka sądowa dowodzi, że błąd diagnostyczny jest przez lekarza przeważnie zawiniony na skutek nieprzeprowadzenia należytych badań wstępnych czy konsultacji ze specjalistami. Błąd diagnostyczny powoduje następnie błąd terapeutyczny - wybór niewłaściwej metody lub sposobu leczenia. W złożonym roszczeniu Kancelaria domagała się wypłaty na rzecz Poszkodowanego zadośćuczynienia na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta („W razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego”) oraz na podstawie art. 445 §1 kc („w przypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”). Decyzja zakładu ubezpieczeń o przyznaniu odszkodowania i zadośćuczynienia za błąd medyczny Po przeprowadzonym postepowaniu likwidacyjnym PZU SA przyznało małoletniemu kwotę zł, na co składało się zł tytułem zadośćuczynienia na podstawie art. 445 par 1 kc, zł tytułem zadośćuczynienia na podstawie art. 4 pkt 1 ustawy z dnia o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw oraz 886,00 zł tytułem odszkodowania. Powyższe kwoty zostały przyznane na podstawie orzeczenia lekarskiego, w którym orzeczono stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu. Jednocześnie wskazano tam, że całkowity uszczerbek został pomniejszony o uszczerbek z samego urazu oraz zaniechania badania kontrolnego przez rodziców dziecka. W uzasadnieniu swojej decyzji zakład ubezpieczeń stwierdził, że brak diagnostyki w ramach pomocy doraźnej w Izbie Przyjęć Szpitala w Kłodzku u małoletniego był błędem medycznym. Mając niejasny obraz kliniczny/ nieadekwatnie nasilone dolegliwości bólowe u chłopca przy próbie uruchomienia lewego biodra / praktycznie brak możliwości ruchu czynnego i blokada mechaniczno-bólowa ruchu biernego / należało wdrożyć diagnostykę radiologiczną / RTG /, która wyjaśniłaby sytuację, spowodowała nastawienie zwichnięcia biodra w znieczuleniu dożylnym/ ogólnym ewentualnie przesłanie w trybie pilnym do ośrodka o wyższej referencyjności. To opóźnienie 15 dniowe miało niewątpliwie znaczący udział w rozwoju powikłania w trakcie leczenia martwicy głowy kości udowej, która nie tylko wiązała się z dolegliwościami bólowymi L biodra, ale spowodowała deformację głowy kości udowej z jej colapsem, wtórne skrócenie kończyny, konieczność leczenia operacyjnego oraz znacznej dysfunkcji ruchowej dziecka, z koniecznością nauczania w domu. Jednocześnie stwierdzono, że działanie rodziców, w postaci zaniechania kontroli przyczyniło się do zwiększenia trwałego uszczerbku na zdrowiu. Reklamacja od decyzji zakładu ubezpieczeń Od decyzji zakładu ubezpieczeń złożono reklamację. Wskazano w niej, że rodzice Poszkodowanego nie zgadzają się z twierdzeniem, aby jakikolwiek uszczerbek na zdrowiu był spowodowany ich zaniechaniem czy zaniedbaniem. Podniesiono, że w przedmiotowej sprawie toczyło się postępowanie prokuratorskie w sprawie nieumyślnego narażenia Poszkodowanego na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, prowadzone względem matki Poszkodowanego. Po przeprowadzeniu postepowania przygotowawczego, sprawa przeciwko matce Poszkodowanego została umorzona. Prokurator stwierdził, że jej zachowanie w toku leczenia było prawidłowe i pozostało bez wpływu na trwały uszczerbek na zdrowiu. W reklamacji podkreślono też, że lekarz nie zalecił kontroli ortopedycznej, a jedynie wskazał możliwość jej przeprowadzenia w razie utrzymania bądź pogorszenia objawów. W razie polepszenia stanu zdrowia powiedział, że będzie to znaczyło, iż uraz jest niewielką kontuzją w postaci naciągnięcia czy naderwania mięśnia. Takie utrzymanie bądź pogorszenie stanu zdrowia dziecka nie nastąpiło. W następnych dniach po wizycie Poszkodowany czuł się nieznacznie lepiej. Skoro zaś stan dziecka ulegał stopniowej poprawie, to nie było żadnych przesłanek aby jechać z nim na kontrolę ortopedyczną. Po 2 tygodniach matka udała się z synem do lekarza, ale nie z uwagi na nagłe pogorszenie stanu zdrowia, lecz po to, aby lekarz wydał zgodę na ewentualny powrót dziecka do szkoły. Gdyby lekarz napisał bądź choćby powiedział, że z dzieckiem należy udać się na badanie kontrolne, to z pewnością taka kontrola by się odbyła. Niestety zbagatelizowanie urazu przez lekarza chirurga uśpiło czujność matki Poszkodowanego. Winę za to ponosił jednak wyłącznie lekarz prowadzący. Rozpatrując reklamację, zakład ubezpieczeń wziął pod uwagę orzeczenie prokuratorskie, a także treść naszych wyjaśnień. Na ich podstawie zweryfikowano wcześniejsze stanowisko i uznano, że po stronie rodziców nie można się dopatrzyć jakiegokolwiek zaniedbania. Mając na uwadze powyższe, zakład ubezpieczeń dopłacił na przecz Poszkodowanego kwotę zł. Łącznie z poprzednią wypłatą dało to kwotę łączną zł odszkodowania i zadośćuczynienia za błąd medyczny. Jednocześnie zakład ubezpieczeń zaproponował zawarcie ugody na kwotę zł. Na chwilę obecną nie została podjęta decyzja w sprawie ugody ani żadne dalsze negocjacje ugodowe, z uwagi na wciąż niepewny proces leczenia w przyszłości. Uważasz, że padłeś ofiarą błędu medycznego? Bezpłatnie przeanalizujemy Twoją sprawę! Sprawy z zakresu błędów medycznych należą do spraw skomplikowanych, wymagają one bowiem znajomości nie tylko przepisów prawa, ale również podstawowych zagadnień z zakresu medycyny. Doświadczenie naszych pracowników w tego typu sprawach pozwoli skutecznie wywalczyć dla Państwa należne odszkodowanie. Więcej informacji na temat dochodzenia odszkodowań można uzyskać, kontaktując się z naszymi prawnikami: telefonicznie, pod numerem: 690 453 226; drogą mailową na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.; poprzez FORMULARZ KONTAKTOWY 24/7. Szybko i bezpłatnie przeanalizujemy każdą sprawę i ocenimy możliwość uzyskania odszkodowania za zdarzenie. A jeśli zdecydują się Państwo, by skorzystać z naszych usług, to zrobimy wszystko, aby uzyskać jak najwyższe odszkodowanie. Jesteśmy doświadczoną kancelarią odszkodowawczą w sprawach związanych z uzyskiwaniem wszelkiego typu odszkodowań ! DZIAŁAMY NA TERENIE CAŁEGO KRAJU !

AirHelp Airlines. NY. Jeśli podejrzewasz, że może Ci się należeć odszkodowanie za opóźniony lot linią Air Iceland lub odwołany lot linią Air Iceland, to jesteś we właściwym miejscu. Wyjaśnimy Ci prawa pasażerów linii lotniczych i ich znaczenie w przypadku opóźnienia lub odwołania lotu. Nie przegap nawet do 600 € na osobę.

Skorzystaj z pomocy przy określeniu uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznałeś w wyniku wypadku lub innego stanowią załącznik do rozporządzenia Ministra MPiPSPoniżej przestawiamy wykaz, dotyczący urazów następujących części ciała:A. Uszkodzenia głowy B. Uszkodzenia twarzy C. Uszkodzenia wzroku D. Uszkodzenia słuchu E. Uszkodzenia szyi, krtani, tchawicy i przełyku F. Uszkodzenia klatki piersiowej G. Uszkodzenia brzucha H. Uszkodzenia narządów moczowo-płciowych I. Ostre zatrucia J. Uraz kręgosłupa K. Uszkodzenia miednicy L. Uszkodzenia kończyny górnej Ł. Uszkodzenia śródręcza i palców M. Uszkodzenia kończyny dolnejL. Uszkodzenia kończyny górnejUwaga: Przy uszkodzeniach kończyn górnych u osób leworęcznych stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się według zasad przewidzianych w tabeli, przyjmując dla uszkodzeń ręki prawej procenty ustalone dla ręki lewej, a dla uszkodzenia ręki lewej procenty ustalone dla ręki Złamanie łopatki:a) wygojone złamanie łopatki z nieznacznym przemieszczeniem bez większych zaburzeń funkcji kończyny5b) wygojone z przemieszczeniem i znacznym ograniczeniem funkcji kończyny w zależności od stopniaprawa 10-40lewa 5-30Uwaga: Normy pozycji 99 uwzględniają również ewentualne powikłania Wadliwe wygojone złamanie obojczyka – w zależności od stopnia zniekształcenia i ograniczenia ruchówprawy 5-25lewy 5-20101. Staw rzekomy obojczyka ograniczający ruchy kończynyprawy 25lewy 20102. Zwichnięcie stawu obojczykowo-barkowego lub obojczykowo-mostkowego – w zależności od ograniczenia ruchów, upośledzenia zdolności dźwigania i stopnia zniekształceniaprawy 5-25lewy 5-20103. Uszkodzenia obojczyka powikłane przewlekłym zapaleniem kości i obecnością ciał obcych ocenia się według pozycji 100 – 102, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu o:5Uwaga: Przy współistniejących powikłaniach neurologicznych należy stosować ocenę według pozycji dotyczących uszkodzeń odpowiednich odcinków kończyny – w zależności od stopnia wypadnięcia Przewlekłe zmiany stawu barkowego – w zależności od stopnia ograniczenia funkcji i przykurczuprawy 5-30lewy 5-25105. Zastarzałe nieodprowadzone zwichnięcie stawu barkowego – w zależności od zakresu ruchów i ustawienia kończynyprawy 20-30lewy 15-30106. Nawykowe zwichnięcia barku potwierdzone dokumentacją medycznąprawy 25lewy 20107. Staw cepowy w następstwie pourazowych ubytków kości – w zależności od zaburzeń funkcjiprawy 25-40lewy 20-35Uwaga: Staw wiotki z powodu porażeń ocenia się według norm Zesztywnienie stawu barkowego:a) w ustawieniu czynnościowo korzystnym (w odwiedzeniu około 70°, antepozycja 35° i rotacja zewnętrzna około 25°) w zależności od ustawienia i funkcjiprawy 20-35lewy 15-30b) w ustawieniu czynnościowo niekorzystnymprawy 40lewy 35109. Bliznowaty przykurcz stawu barkowego w zależności od zaburzeń czynności stawuprawy 5-15lewy 5-10110. Uszkodzenie barku powikłane przewlekłym zapaleniem kości, obecnością ciał obcych, przetokami i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 104-109, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu – w zależności od stopnia powikłań i upośledzenia funkcjiprawy 5-35lewy 5-25111. Utrata kończyny w barkuprawa 75lewa 70112. Utrata kończyny wraz z łopatkąprawa 80lewa 75Ramię113. Złamanie kości ramiennej – w zależności od zmian wtórnych i upośledzenia funkcji kończyny:a) z niewielkim przemieszczeniem i zaburzeniem osiprawa 5-15lewa 5-10b) ze znacznym przemieszczeniem i skróceniemprawa 15-30lewa 10-25c) złamania powikłane przewlekłym zapaleniem kości, przetokami, brakiem zrostu, stawem rzekomym, ciałami lewa obcymi i zmianami neurologicznymiprawa 30-55lewa 25-50114. Uszkodzenia mięśni, ścięgien i ich przyczepów w zależności od zmian wtórnych i upośledzenia funkcji:a) mięśnia dwugłowegoprawa 5-15lewa 5-10b) uszkodzenia innych mięśni ramieniaprawa 5-20lewa 5-15115. Utrata kończyny w obrębie ramienia:a) z zachowaniem tylko 1/3 bliższej kości ramiennej prawaprawa 70lewa 65b) przy dłuższych kikutachprawa 65lewa 60116. Przepukliny mięśniowe ramienia3Staw łokciowy117. Złamanie obwodowej nasady kości ramiennej – w zależności od zaburzeń osi i ograniczenia ruchów w stawie łokciowym:a) bez większych przemieszczeń, zniekształceń i ograniczenia ruchomościprawa 5-15lewa 5-10b) z dużym zniekształceniem i ze znacznym przykurczemprawa 15-30lewa 10-25118. Zesztywnienie stawu łokciowego:a) w zgięciu zbliżonym do kąta prostego i z zachowanymi ruchami obrotowymi przedramienia (75°-110°)prawy 30lewy 25b) z brakiem ruchów obrotowychprawy 35lewy 30c) w ustawieniu wyprostnym lub zbliżonym (160°-180°)prawy 50lewy 45d) w innych ustawieniach – zależnie od przydatności czynnościowej kończynyprawy 30-45lewy 25-40119. Przykurcz w stawie łokciowym – w zależności od zakresu zgięcia, wyprostu i stopnia zachowania ruchów obrotowych przedramienia:a) przy niemożności zgięcia do 90°prawy 10-30lewy 5-25b) przy możliwości zgięcia ponad kąt prostyprawy 5-20lewy 5-15Uwaga: Wszelkie inne uszkodzenia w obrębie stawu łokciowego należy oceniać według pozycji Cepowy staw łokciowy – w zależności od stopnia wiotkości i stanu mięśniprawy 15-30lewy 10-25121. Uszkodzenia stawu łokciowego powikłane przewlekłym stanem zapalnym, przetokami, ciałami obcymi itp. ocenia się według pozycji 117-120, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu o:5Przedramię122. Złamania w obrębie dalszych nasad jednej lub obu kości przedramienia, powodujące ograniczenia ruchomości nadgarstka i zniekształcenia – w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych:a) ze zniekształceniemprawy 5-15lewy 5-10b) ze znacznym zniekształceniem, dużym ograniczeniem ruchomości i zmianami wtórnymi (troficzne, krążeniowe itp.)prawy 15-25lewy 10-20123. Złamania trzonów jednej lub obu kości przedramienia – w zależności od przemieszczeń, zniekształceń i zaburzeń czynnościowych:a) ze zniekształceniem i zaznaczonymi zaburzeniami funkcjiprawe 5-15lewe 3-10b) ze znacznym zniekształceniem, dużym ograniczeniem ruchomości i zmianami wtórnymi (troficzne, krążeniowe itp.)prawe 15-35lewe 10-30124. Staw rzekomy kości promieniowejprawy 30lewy 25125. Staw rzekomy kości łokciowejprawy 20lewy 15126. Brak zrostu, staw rzekomy obu kości przedramieniaprawe 40lewe 35127. Uszkodzenie przedramienia powikłane przewlekłym zapaleniem kości, przetokami, obecnością ciał obcych, ubytkiem tkanki kostnej i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 122-126, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od stopnia powikłańlewy 5-15128. Utrata kończyny w obrębie przedramienia – w zależności od charakteru kikuta i jego przydatności do oprotezowaniaprawa 55-65lewa 50-60129. Utrata przedramienia w sąsiedztwie stawu nadgarstkowegoprawe 55lewe 50Nadgarstek130. Ograniczenia ruchomości w obrębie nadgarstka w następstwie jego uszkodzeń (skręcenia, zwichnięcia, złamania kości nadgarstka, martwice aseptyczne tych kości) – w zależności od ustawienia, zakresu ruchów, objawów bólowych i troficznych oraz funkcji palców:a) ograniczenie ruchomości prawyprawy 5-10lewy 3-8b) ograniczenie ruchomości dużego stopniaprawy 10-20lewy 8-15c) ograniczenia ruchomości dużego stopnia z ustawieniem ręki prawy czynnościowo niekorzystnym lewyprawy 20-30lewy 15-25131. Całkowite zesztywnienie w obrębie nadgarstka:a) w ustawieniu czynnościowo korzystnym – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji dłoni i palcówprawy 15-30lewy 10-25b) w ustawieniu czynnościowo niekorzystnym – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji dłoni i palcówprawy 25-45lewy 20-40132. Uszkodzenia nadgarstka powikłane głębokimi, trwałymi zmianami troficznymi, przewlekłym ropnym zapaleniem kości nadgarstka, przetokami i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 130 i 131, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od stopnia powikłań o:1-10133. Utrata ręki na poziomie nadgarstkaprawa 55lewa 50Jest to narzędzie, które pozwala w prosty sposób poruszać się po tabeli stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

• Γωψавсուծፐ ጏρ
  • Вруцէ φυ шаվ
  • Оቱፔጸяጢሦха μ
• Снዮያιдри оμиβеш
• Пէይа и оβιξиζ
  • Сиφ бውхըη
  • Ղивр υтеζէቭоку ևբаδу
• Ип хеглօв

ZUS może wypłacić odszkodowanie za złamanie kości, jednakże warunki i procedury są różne w zależności od okoliczności. W przypadku złamania spowodowanego wypadkiem przy pracy, osoba poszkodowana może mieć prawo do renty inwalidzkiej lub świadczenia rehabilitacyjnego. Natomiast jeśli złamanie nastąpiło w wyniku wypadku poza

zapytał(a) o 20:24 Co mam zrobić jeżeli boli mnie mięsień uda? Cześć, Ostatnio dużo biegałam w szkole. Bieg na 600 m. Uzyskany wynik to : 3:20. I na drugi dzień miałam duże zakwasy. Mało bolało, ale np.: Nie mogłam biegać itd. Następnego dnia bardziej bolało. I na czwarty dzień ( dziś ) Boli mnie u prawej nogi i u lewej. Może coś pomożecie aby mnie nie bolało, ponieważ jutro mam zawody z biegów przełajowych... A jak biegne to się zatrzymuję bo mnie tak boli jakby ktoś mi igłe wbijał do uda. PROSZĘ, POMOCY! - Próbowałam maści. Dziś spróbowałam ciepłej kompieli, i smarować maścią rozgrzewającą i innymi maściami. Jak myślicie czy to dobry sposób? To coś zadziała? Proszę, pomóżcie :) Odpowiedzi Last4You odpowiedział(a) o 20:26 masuj sobie, przyłóż okład z altacetu albo zimny kompres tak maści rozgrzewające napewno! ;)polecam jeszcze prysznic polewając noge na zmiane ciepłą i zimną wodą ;)) youmoma odpowiedział(a) o 20:29 musisz zrobic cwiczenia rozciągające czyli na prostych nogach łapiesz sie prawą ręką lewej nogi i trzymasz przez 10 sec to ma ci rozciągnąc mięsnie to co masz to zakwasy Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Wszystkie szczegóły znajdują się w naszym przewodniku dotyczącym odszkodowania za opóźniony lot. Jeśli więc dotrzesz do miejsca docelowego z opóźnieniem 3 godzin, zawsze warto sprawdzić, czy przysługuje Ci odszkodowanie za opóźniony lot od linii Air Armenia. Można otrzymać nawet 600 € na osobę.

Odpowiedzi jakie 1,50 jak już to 150 musze coś dostać skoro mi powiedzieli że do końca tygodnia dadzą mi kase To zależy gdzie jestes ubezpieczony i na jaką kwotę. Przyjmjąc, że na 10000 zł p rzy uszkodzeniu ciała ok 6 % to gdzieś około 600 zł. Pozdrawiam. za skręcenie pewnie dostaniesz, z tym naderwaniem nie wiem, miałam naderwany mięsień dwugłowy uda, normalnie jeździłam do chirurga najakieś tam ćwiczenia, wiesz, żeby się zrosło i w ogóle. potem powiedzieli mi, że sobie to wymysliłam i z odszkodowania nici :) powodzenia! czicza odpowiedział(a) o 19:18 Hej,Wszystko zależy od dwóch czynników: wysokości poniesionego uszczerbku na zdrowiu oraz tzw. "sumie ubezpieczenia". Im większą składkę płacisz, tym więcej dostaniesz za kontuzję. Za skręcony i naderwany naderwany nadgarstek dostaniesz jakieś 100-200 zł Cocoman odpowiedział(a) o 22:12 za skręcony nic nie ma!rzeby coś dostać musisz mieć złamanie,ale wtedy i tak mało bo od 200 do 450 warto ja miałem 3 razy noge w gipsie(wf,wf i zetknięcie z piłką lekarską)i 2 razy ręke złamaną! Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Naciągnięcie mięśnia - objawy. W wyniku naciągnięcia powstaje stan zapalny, którego objawem jest obrzęk i ostry ból mięśni. Objawem towarzyszącym może być siniak, czyli krwawe podbiegnięcie skóry, spowodowane wynaczynieniem krwi do tkanki podskórnej. Nadmiernie rozciągnięty mięsień jest wrażliwy na dotyk, a jakakolwiek

W tym artykule w przystępny sposób przekaże Ci informacje na temat: – Uszkodzeń grupy kulszowo-goleniowej (m. in. mięsień dwugłowy uda) – Objawów i przyczyn tego problemu – Różnych strategii leczenia – Rokowań i wskazówek niezbędnych do powrotu do aktywności :) Już na samym początku chciałbym zaznaczyć, że artykuł dotyczy uszkodzeń mięśni wchodzących w skład grupy kulszowo-goleniowej. Wiele osób słyszy, że jeśli doszło do uszkodzenia mięśni znajdujących się po tylnej stronie uda to na pewno za uraz odpowiada mięsień dwugłowy uda. Jednak obok niego znajdują się dwa dodatkowe mięśnie i to one mogły również ulec uszkodzeniu! Dlatego artykuł nie będzie tylko o uszkodzeniu mięśnia dwugłowego uda ale o problemach całej grupy zginaczy kolana (grupie kulszowo-goleniowej). Szacuje się, że uszkodzenia mięśniowe są najczęstszą formą urazów spotykanych u sportowców. Najbardziej narażeni są zawodnicy, którzy dużo biegają, kopią lub skaczą. Najczęściej urazom ulega grupa mięśni kulszowo – goleniowych, do której zaliczamy mięśnie: półścięgnisty, półbłoniasty oraz dwugłowy uda. Badania analizy chodu pokazują, że mięśnie kulszowo – goleniowe biorą aktywny udział we wszystkich fazach biegu. We fazie wczesnej są odpowiedzialne za stabilizację stawu kolanowego, we fazie późnej biorą udział w propulsji (ruchy stopy na ziemi), natomiast we fazie przenoszenia hamują prostowanie kolana i zginanie stawu biodrowego – można powiedzieć, że nie próżnują :) Uszkodzenia mięśni kulszowo- goleniowych mają tendencję do nawrotów. Przyczyn jest kilka – od źle poprowadzonego procesu fizjoterapii po zbyt szybkie rozpoczęcie aktywności fizycznej. W artykule omówię anatomię mięśni kulszowo – goleniowych, najczęstsze objawy zgłaszane przez moich pacjentów oraz różne przyczyny powstania urazu. Jeśli ten uraz uraz dotknął właśnie Ciebie :( podpowiem Ci jak powinno wyglądać Twoje leczenie! Trochę o anatomii i dokładnych uszkodzeniach Pisząc na temat uszkodzeń mięśniowych nie sposób pominąć budowy mięśni, które są bohaterami tego artykułu, dlatego w skrócie omówię anatomie i funkcje 3 mięśni uda: Mięsień dwugłowy uda: znajduje się na stronie tylnej uda. Jak sama nazwa wskazuje ma on dwie głowy: długą i krótką. Przyczep początkowy głowy długiej znajdziesz na tylnej powierzchni guza kulszowego, następnie mięsień biegnie ku dołowi i na wysokości dołu podkolanowego łączy się z głową krótką. Głowa krótka przyczep początkowy ma niżej od długiej, ale obydwie głowy razem tworzą ścięgno, które biegnie do głowy kości strzałkowej. Jeśli chodzi o główne funkcję mięśnia to głowa długa bierze udział w wyproście stawu biodrowego, natomiast obydwie głowy zginają kolano. Mięsień półścięgnisty: jest w swej budowie smukły i długi. Biegnie od tylnej powierzchni guza kulszowego (tak jak mięsień dwugłowy uda), aż do kości piszczelowej, a dokładniej ujmując przyczepia się poniżej jej guzowatości. Ścięgno tego mięśnia współtworzy tzw. gęsią stopkę. Jeśli chodzi o funkcję to do głównych zadań mięśnia półścięgnistego należy wyprost biodra i zgięcie w stawie kolanowym. Mięsień półbłoniasty: leży pomiędzy ścięgnem mięśnia dwugłowego uda a przyczepem początkowym mięśni czworogłowego uda. Ścięgno początkowe zaczyna się w przybliżeniu od połowy długości tego mięśnia, następnie tworzy brzusiec, w którym znajduje się zagłębienie dla mięśnia półścięgnistego. Przechodząc do przyczepu końcowego mięsień ten również przechodzi w ścięgno i przyczepia się od tyłu do nadkłykcia przyśrodkowego. Ścięgno końcowe rozgałęzia się na 3 odnogi. Do głównch funkcji mięśnia półbłoniastego możemy zaliczyć wyprost i przywodzenie biodra i zgięcie kolana. Podsumowując funkcję Mięśni kulszowo – goleniowych warto zapamiętać, że są one grupą dwu stawową (krzyżują się z dwoma stawami) przez co są narażone na uszkodzenia znacznie częściej. Gdy biegniesz mogą ulec urazowi w dwóch sytuacjach: w trakcie hamowania wyprostu w stawie kolanowym oraz kiedy odrywasz stopę od podłoża. Miejsce, które najczęściej ulega uszkodzeniom to uszkodzeniu połączenie mięśniowo – ścięgniste, ale o tym poniżej gdzie przedstawię podział różnych uszkodzeń w obrębie grupy kulszowo-goleniowej: Uszkodzenia mięśni kulszowo- goleniowych możemy podzielić na trzy grupy: Stopień I Przeciążenie – potocznie nazywane również „naciągnięciem mięśnia”. W trakcie urazu doszło do uszkodzenia mniej niż 5% struktur wchodzących w skład jednostki mięśniowo – ścięgnistej. Nie dochodzi do utraty funkcji (zgięcie kolana jest możliwe, ale często z bólem), może pojawiać się minimalny stan zapalny. Stopień II Opisuje sytuację, w której doszło do częściowego naderwania. Obserwuje się zmniejszoną siłę mięśniową, obrzęk oraz ból przy próbie aktywności mięśnia Stopień III W tej sytuacji doszło do całkowitego zerwania mięśnia, z postrzępionymi krańcami. Funkcja zostaje całkowicie utracona. Zazwyczaj pojawia się duży krwiak i większe dolegliwości bólowe Dodatkowo może dojść również do złamań awulsyjnych w okolicy guza kulszowego, gdzie cześć górna odrywa się od swojego przyczepu z fragmentem kości miednicy (fragmentem guza kulszowego). Istnieje jeszcze inna klasyfikacja urazu, która dokładniej opisuje dolegliwości bólowe grupy kulszowo – goleniowej: 1A – pojawia się zmęczenie, które powoduje zaburzenia we funkcjonowaniu. W trakcie badania stwierdza się nadmierne napięcie mięśniowe, ból może pojawiać się w trakcie odpoczynku. Sportowcy określają tą kontuzję jako „naciągnięcie mięśnia”. Ból jest ćmiący, rozlany, o średniej intensywności. W badaniu USG/RM nie widać często żadnych zmian. 1B – w tym przypadku doszło do mikro urazów mięśnia. Ból występuje w trakcie przechodzenia z pracy ekscentrycznej w koncentryczną. Pojawia się ostry stan zapalny, dolegliwości mogą utrzymywać się nawet godzinę po zakończonym wysiłku. Dodatkowo można stwierdzić obrzęk i sztywność mięśniową. Dolegliwości ustępują nieco po rozciągnięciu grupy mięśniowej. W badaniach obrazowych zazwyczaj widoczny jest jedynie obrzęk. 2A – zaburzenia nerwowo mięśniowe, które powiązane są z kręgosłupem. Występuje sztywność mięśni, która jest bolesna dla pacjenta, zwiększa się wraz z podejmowaniem aktywności. Występuje niewielki obrzęk, który jest zlokalizowany pomiędzy mięśniem a otaczającą go powięzią. W niektórych przypadkach stwierdza się nadwrażliwość skóry, pacjent opisuje ból jako rozpierający. USG/RM nie pokazują żadnych zmian/ ewentualnie występowanie obrzęku. Można powiedzieć, że ból w tylnej części jest tylko objawem a przyczyna jest w kręgosłupie! 2B – zaburzenia nerwowo – mięśniowe, które wiążą się z problemem mięśniowym. Występuje tutaj ból kurczowy, sztywność zwiększa się stopniowo wraz z nadmiernym napięciem mięśnia. Pojawia się obrzęk wraz z opuchlizną, rozciąganie przynosi pacjentom ulgę. Ból jest zlokalizowany najczęściej wzdłuż brzuśca mięśnia. Badania obrazowe raczej niczego nie pokazują. 3A – określane jako niewielkie częściowe naderwanie mięśnia. W trakcie tego urazu doszło do naderwania mięśnia ze średnicą nie przekraczającą wielkości pęczka mięśniowego. U pacjenta występuje ostry ból, czasami określany jako uczucie kłucia igłą. Często również pacjenci opisują moment, w którym słyszeli charakterystyczny trzask, po którym rozpoczął się nagły ból. Lekarz w trakcie badania jest w stanie wyczuć zaburzenia struktury włókien mięśniowych. W trakcie rozciągania dochodzi do jeszcze większego podrażniania miejsca uszkodzenia i zwiększenia dolegliwości bólowych. Kontuzja dotyczy w większości przypadków ścięgna mięśnia. W badaniu USG można stwierdzić krwiak wewnątrz mięśnia, RM daje pozytywny wynik w przypadku naderwań włókien o dużej rozdzielczości. 3B – umiarkowane naderwanie mięśnia. W tym przypadku doszło do naderwania mięśnia, w którym średnica przekracza wielkość pęczka mięśniowego. Ból jest opisywany jako kujący, wręcz przeszywający, często pacjenci słyszeli charakterystyczny trzask. Może dojść do upadku z powodu bólu. Pacjent umie doskonale pokazać miejsce występowania dolegliwości. Lekarz w trakcie badania jest w stanie jednoznacznie stwierdzić zaburzenia na przebiegu mięśnia, często również występuje krwiak. Uraz w głównej mierze dotyczy ścięgna. Badania obrazowe pokazują jednoznacznie uraz. 4 – całkowite naderwanie mięśnia lub oderwanie ścięgna. W większości przypadków dotyczy miejsca przyczepu ścięgna do okostnej lub też miejsca, w którym brzusiec przechodzi w ścięgno. Pacjenci opisują ból jako tępy, ćmiący, opisują również moment wystąpienia trzasku. Często również upadają z powodu bólu. W trakcie badania stwierdza się znaczny defekt mięśnia, krwiak. W badaniu lekarz może stwierdzić ubytek na przebiegu mięśnia. Badania obrazowe pokazują jednoznacznie uszkodzenie. Przeprowadzone badania pokazują, że urazy mięśnia dwugłowego uda dotyczą aż 69-80% wszystkich przypadków uszkodzeń tylnej grupy mięśni uda. Najczęściej uszkodzeniu ulega głowa długa w miejscu przejścia brzuśca w ścięgno. Tendinopatia przyczepu grupy kulszowo – goleniowej: to o czym koniecznie należy wspomnieć to problem tendinopatii czyli przeciążenia ścięgna w miejscu przyczepu całej grupy do guza kulszowego. To właśnie w tym rejonie ból często jest zlokalizowany. W tej sytuacji dochodzi do kłucia w samym pośladku, bez jakichkolowiek objawów w tylnej części uda. Objawy w przypadku urazów mięśni tylnej części uda Większość z uszkodzeń grupy kulszowo – goleniowej ma ostry charakter, więc raczej będziesz wiedział, że coś jest nie tak! Zazwyczaj będziesz odczuwał ból w tylnej części uda. Czasami zdarza się, że możesz usłyszeć charakterystyczny trzask, po którym nie możesz dalej wykonywać ćwiczeń, lub Twój trening będzie znacznie utrudniony przez „kłucie” mięśnia. W skrajnych przypadkach możesz upaść na ziemię i będziesz potrzebował pomocy. Przy lżejszym uszkodzeniu możesz odczuć naciągnięcie, lub napięcie z tyłu uda- zwykle ból ten nie dyskwalifikuje z dalszej aktywności, jednak nasila się wraz z upływem czasu. Wato również wiedzieć kiedy sytuacja może się jeszcze bardziej pogorszyć (więcej włókien może ulec naderwaniu lub może dojść do całkowitego zerwania): Rozciąganie mięśnia: w przypadku rozciągania mięśni zarówno dynamicznego jak i statycznego często dochodzi do osiągnięcia końcowego zakresu zarówno torebki stawowej, mięśni oraz powięzi. To powoduje, że istnieje duże ryzyko dalszego rozerwania włókien któregoś z mięśni Ćwiczenia z obciążeniem: kontynuowanie ćwiczeń po urazie nigdy nie kończy się dobrze. Często możemy to zauważyć u niedoświadczonych sportowców! którzy starają się dalej biegać po pierwszym ukłuciu w tylnej części uda. Praca uszkodzonego mięśnia często wymaga maksymalnego skurczu włókien, co powoduje dalsze uszkodzenia i grozi całkowitym zerwaniem! Brak odciążenia: dalszemu uszkodzeniu mięśnia sprzyja każda dynamiczna aktywność. Nie wspomnę tu już o bieganiu, skakaniu czy kopaniu. Czasem do dalszych uszkodzeń mogą prowadzić niewinne czynności wykonanej bardzo dynamiczne m. in.: wstawanie z krzesła, wsiadanie do samochodu, utrata równowagi na nierównej nawierzchni. Przyczyny uszkodzeń mięśni tylnej części uda Do typowego uszkodzenia mięśni kulszowo – goleniowych dochodzi gdy biegniesz sprintem, w końcowej fazie, kiedy to Twój mięsień przechodzi z pracy ekscentrycznej w koncentryczną – staw kolanowy jest wówczas zgięty do 30˚. Oczywiście do uszkodzenia może dojść również w innych sytuacjach: gdy zbyt gwałtownie zahamujesz, zmienisz tempo biegu lub kierunek. Istnieje również szereg czynników globalnych, które znacząco podnoszą ryzyko urazu zobacz, który może dotyczyć Ciebie: – Brak elastyczności mięśni: elastyczność to kluczowy czynniki w przypadku wielu urazów. Na jej poziom ma wpływ kilka rzeczy. Pierwsza rzecz to rozciąganie statyczne i dynamiczne przed treningiem. Drugim czynnikiem jest rozciąganie po treningu (już trochę mnie intensywne z powodu mikro urazów po treningu). Ostatnim czynnikiem jest napięcie mięśniowo-powięziowe więc tu bardzo istotny jest masaż lub rolowanie. Problem niewystarczającej elastyczności dotyczy szczególnie osób mających siedzący tryb życia! Fot. 1 Przykład braku elastyczności grupy kulszowo-goleniowej – Nieprawidłowa postawa ciała: Kiedy Twój środek ciężkości zostanie przeniesiony nadmiernie do przodu (większość osób ma taki problem!) będzie to powodować napięcie tylnej taśmy mięśniowo-powięziowej i stałe statyczne przeciążenia grupy kulszowo-goleniowej. – Mikro urazy mięśniowe: Wielokrotnie wiele osób które realizują intensywny trening bagatelizuje niewielkie dolegliwości bólowe w tylnej części uda. Niestety mikro urazy sumują się w czasie i pewnego dnia mogą spowodować większe uszkodzenia podczas prostego ruchu! – Wcześniejsze urazy: Jeśli dotyczyły Cię w przeszłości urazy tylne grupy mięśni uda lub inne problemy w rejonie biodra, kolana czy stopy (które nie zostały wyleczone) to zawsze będziesz miał większe ryzyko urazu ze względu na zaburzenia prawidłowej biomechaniki kończyn dolnych. – Dysbalans mięśniowy: w tym przypadku kluczowa jest proporcja mięśni zginających kolano (grupa kulszowo – goleniowa) do prostowników (głównie mięsień czworogłowy kolana). Stosunek pomiędzy zginaczami a prostownikami powinien być na poziomie 50-65 %. Dodatkowo ważne jest by siła zginaczy i prostowników jednej nogi była proporcjonalna do drugiej! – Błędy treningowe: Błędy treningowe to temat rzeka, jednak postaram się go tylko zasygnalizować, opisując najczęstsze problemy z planowaniem treningu: a) Brak rozgrzewki: w przypadku wielu osób wystarcza czasu jedynie na trening, rozgrzewka jest mniej ważna :( jest to poważny krok to zdecydowanego zwiększania ryzyka urazu. Rozgrzane mięśnie i stawy znacznie więcej wybaczają na samym treningu b) Niewystarczająca regeneracja: bardzo często wielu zawodników trenuje dzień po dniu te same grupy mięśniowe z duża intensywnością. Po dużym wysiłku w mięśniach powstają mikro urazy, obciążenie mięśni kolejnego dnia jeszcze raz z duża intensywnością może zwiększyć ryzyko urazu. c) Nieprawidłowy plan treningowy: również zbyt ambitne plany treningowe mogą się przyczynić do powstania urazu. Mam tu na myśli zbyt długi kilometraż biegu, zbyt mało odpoczynku, wymagająca nawierzchnia do treningów czy brak dostosowania dni poświęconych na siłę, wytrzymałość, moc i regenerację. Diagnostyka uszkodzeń mięśnia dwugłowego uda i innych zginaczy Proces diagnostyczny urazów mięśni uda ma bardzo duże znaczenie Zacznijmy od badania klinicznego. W przypadku niewielkich uszkodzeń mięśni kulszowo – goleniowych możesz w ogóle nie zgłaszać żadnych objawów. Natomiast gdy naderwanie jest poważne może pojawiać się siniak, zaczerwienienie, a także obrzęk. Podczas ucisku mięśnia i przyczepów w miejscu urazu będziesz odczuwał dolegliwości bólowe, w niektórych przypadkach lekarz lub fizjoterapeuta może wyczuć ubytki na przebiegu danego mięśnia. Podczas badania próbuje się dokonać próby rozciągania mięśnia, która zazwyczaj również jest bolesna. Dodatkowo każde mocne napięcie mięśniowe również może wywołać objawy. W przypadku diagnostyki uszkodzeń grupy kulszowo – goleniowej pomocne są badania obrazowe. Badanie RTG może wykazać uszkodzenia z oderwaniem fragmentu guza kulszowego (miejsca przyczepu mięsna). Natomiast do oceny uszkodzeń samego mięśnia i innych lokalnych tkanek lekarz może wybrać badanie USG lub MR (Rezonans magnetyczny). Jeśli odczuwasz ból w rejonie tylnej części uda a nie widzisz żadnego powiązania bólu z urazem, musisz poinformować o tym lekarza i fizjoterapeutę. W trakcie procesu diagnostycznego specjalista musi rozróżnić czy ból mięśni kulszowo – goleniowych ma pochodzenie neurogenne czy mięśniowe. Jest to niezwykle ważne w procesie planowania terapii. Ból związany z nieprawidłowym działanie układu nerwowego (dyskopatia lub zaburzenie działania nerwów obwodowych) leczy się zupełnie inaczej nie problemy urazowe mięśni! Leczenie urazów i bólu mięśni uda Kiedy wiemy już jakie są objawy, przyczyny i diagnostyka uszkodzeń tylnej grupy mięśni uda pora skupić się na leczeniu! W przypadku uszkodzeń grupy kulszowo – goleniowej zazwyczaj leczenie jest zachowawcze (odpoczynek i regeneracja). Leczenie chirurgiczne jest rzadkie i zostanie omówione na samym końcu. Rehabilitacja Zaraz po uszkodzeniu w fazie ostrej – aby chronić odpowiednio gojące się tkanki zaleca się ograniczyć ruchomość kontuzjowanej kończyny. Czas odpoczynku jest zależny od stopnia uszkodzenia. Nie zaleca się tutaj noszenia unieruchomienia (stabilizator) jednak warto odpoczywać, a w poważniejszych przypadkach odciążać nogę za pomocą kul łokciowych. W początkowym etapie problemu warto również przykładać lód i trzymać kończyną na niewielkim uniesieniu (kolano wyżej od biodra, stopa powyżej kolana). Całość założeń dla pierwszego tygodnia po urazie (odpoczynek i nie drażnienie uszkodzonego mięśnia) jest kluczowa w celu ochrony mięśnia przed dalszym rozerwaniem! Właściwy proces rehabilitacji powinien się rozpocząć od rozluźniania napięć mięśniowo powięziowych w rejonie uda, podudzia, miednicy, oraz innych rejonów układu ruchu, które przyczyniły się do powstania naderwania lub zerwania. Początkowo unika się pracy wokół miejsca urazu, z czasem masaż może być wykonywany w rejonie uszkodzenia tak by poprawić ukrwienie i przyspieszyć regenerację włókien. Na dalszym etapie rehabilitacji przy braku dolegliwości bólowych pomocny może być również automasaż za pomocą rollera. Warto wykonywać rolowanie nie tylko na tylnej grupie mięśni uda, ale także na mięśniu czworogłowym, paśmie biodrowo-piszczelowym (ITB) czy mięśniach łydki. Dobra elastyczność i ruchomość wszystkich grup mięśniowych będzie minimalizować ryzyko kolejnych urazów. W przypadku problemów z przyczpem mięśnia do guza kulszowego, niezbędny jest masaż w rejonie guza kulszowego lub automasaż za pomocą piłki do masażu w tym rejonie. Fot. 2 Przykład rolowania grupy kulszowo-goleniowej na wałku (rollerze) W trakcie trwania rehabilitacji ważne jest dobre ukrwienie mięśnia. W tym celu pomocny może być trening wytrzymałościowy. Bardzo korzystny może tu być rower stacjonarny (o ile nie wzmaga dolegliwości bólowych w trakcie treningu lu po nim). Spokojna jazda na rowerze wpływa dobrze na ukrwienie, które jest kluczowe w procesie gojenia! W końcowym etapie rehabilitacji kiedy objawy bólowe minęły należy stopniowo wracać do rozciągania. W mojej opinii nie należy ograniczać się tylko do rozciągania statycznego, ale przeplatać rozciąganie dynamiczne ze statycznym. Rozciąganie dynamiczne grupy kulszowo – goleniowej musi być oczywiście przeprowadzone we właściwy sposób i we właściwym czasie (odpowiednia kontrola ruchu bez nie kontrolowanych wymachów). Na ostatnim etapie rehabilitacji kiedy dolegliwości bólowe już dawno mamy za sobą niezbędna jest poprawa siły, masy i wytrzymałości siłowej grupy kulszowo-goleniowej. Tego typu trening musimy być dobrze zaplanowany przez fizjoterapeutę by bezpiecznie przeprowadzić Cię przez ten kluczowy etap! Końcowym etapem rehabilitacji jest dynamika czyli najpierw stopniowy powrót do biegania, a później etapowe zwiększanie trudności poprzez: przyspieszania, skakanie, wyhamowywanie prędkości czy zmianę kierunku biegu. W całym procesie regeneracji mięśni zginaczy uda ważny jest przede wszystkim dobór zadań do stopnia uszkodzenia. W naciągnięciu lub niewielkim uszkodzeniu przechodzenie kolejnych etapów będzie bardzo szybkie, w przypadku dużych uszkodzeń trzeba mozolnie robić „małe kroczki na przód” i czekać na gojenie, które bez bólu pozwala nam utrudniać ćwiczenia. Właściwie przeprowadzony proces rehabilitacji będzie wpływał na jakość gojonych tkanek! Fizykoterapia Zabiegi fizykoterapii mogą być bardzo pomocne w procesie rehabilitacji. Będą wpływać na poprawę krążenie i przyspieszenie gojenia tkanek. Korzystne mogą być zabiegi: elektroterapii, laseroterapii, hydroterapii. Farmakoterapia W przypadku sportowców czasem terapia może być wspomagana osoczem bogatopłytkowym (PRP) dla przyspieszenia procesu gojenia tkanek. Zaopatrzenie ortopedyczne – zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji? Kliknij na link i zajrzyj do sklepu Jeśli mamy do czynienia z urazem to warto na początku zastosować Cold pack do chłodzenia. Można go owinąć c cienki ręcznik kuchenny i przykładać kilka razy dziennie do miejsca urazu. W całkowitych zerwaniach, przydadzą się również kule do chodzenia. Kiedy minie już okres ostry (po 1-2 tygodniach), przydać się może wałek do rolowania mięśni uda. Uzupełnieniem rolowania na wałku jest rolowanie na piłce do masażu. Kiedy wszystkie dolegliwości bólowe minęły korzystny będzie trening wzmacniający, do którego można wykorzystać taśmy i gumy. Dla komfortu ćwiczeń bardzo przydatne są maty do ćwiczeń. Leczenie operacyjne urazów mięśni tylnej części uda Zabieg operacyjny jest dość rzadki w przypadku uszkodzeń zginaczy kolana. Wskazaniem do leczenia operacyjnego jest zupełne przerwanie mięśnia lub oderwanie fragmentu guza kulszowego z jednoczesnym przemieszczeniem się oderwanego fragmentu o 2 cm lub więcej (złamanie awulsyjne). Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie indywidualny, jednak mocno zbliżony do założeń rehabilitacji, którą przedstawiłem powyżej. Rokowania i powrót do sprawności W przypadku każdego uszkodzenia jednego z mięśni należących do grupy kulszowo-goleniowej (mięsień dwugłowy uda, mięsień półścięgnisty, mięsień półbłoniasty) czas gojenia będzie inny i będzie zależał od ilości uszkodzonych włókien i dodatkowych uszkodzeń. W lekkich uszkodzeniach możliwy będzie powrót do sportu po 1-2 tygodniach, w przypadku zaawansowanych uszkodzeń zawodnicy wraca do gry około 5-6 tygodni po urazie. Będzie na to miała wpływ jakość rehabilitacji oraz stosowanie się do zaleceń fizjoterapeuty. Warto pamiętać by stosować się do zaleceń profilaktyki przeciążeń by zminimalizować ryzyko kolejnych uszkodzeń w przyszłości, które mogą mieć coraz to większy wpływ na Twoje możliwości uprawiania sportu! Zachęcam do komentowania i zadawania pytań pod artykułem!Przemek Jureczko Świat Rehabilitacji – Kompleksowa Pomoc w Jednym Miejscu! Jestem fizjoterapeutą i propagatorem zdrowego stylu życia. Moim celem nr 1 jest powrót pacjentów do sprawności. Pisząc i nagrywając dla Was materiały staram się wskazać właściwą drogę do zdrowia i pokazać ile zależy od Ciebie!

Ile? Witam, moje pytanie jest następujące. Ile dostane odszkodowania za skręcenie i naderwanie stawu skokowego. Noge mam w szynie gipsowej przez 2 tygodnie, jestem ubezpieczony w szkole na kwotę 40zł. Z góry dziękuje za odpowiedzi. RE: Odszkodowanie po skręceniu i naderwaniu stawu skokowego .

Skręcenie odcinka szyjnego to popularny uraz uczestników zdarzenia drogowego - najczęściej tzw. kolizji. Poszkodowani niejednokrotnie nie mają w ogóle świadomości, iż mogą domagać się odszkodowania i zadośćuczynienia z OC sprawcy. Tymczasem kwoty uzyskanych z tego tytułu świadczeń mogą sięgać nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Co zrobić, aby je otrzymać?Uraz kręgosłupa szyjnego w wypadkach komunikacyjnychObrażenia odcinka szyjnego są związane z jego anatomiczną budową oraz funkcją biomechaniczną. Ta część kręgosłupa jest najbardziej ruchoma, co jest wynikiem budowy kręgów, aparatu mięśniowo-ścięgnistego oraz układu stawowego. Odcinek szyjny jest pod stałym obciążeniem, co powoduje iż jest narażony na różnego rodzaju obrażenia. Do obrażeń tego odcinku kręgosłupa dochodzi najczęściej w wyniku wypadku uraz odcinka szyjnego jest narażony oczywiście nie tylko kierowca, ale i także każda inna osoba znajdująca się w samochodzie. Nawet najbardziej zaawansowane systemy bezpieczeństwa zamontowane w pojeździe nie są w stanie do zera zminimalizować ryzyka pojawienia się urazu spowodowanego kolizją czy urazem kręgosłupa szyjnego jest uraz określany jako smagnięcie biczem, uraz biczowy czy whiplash. Nazwy te wzięły się z ścieżki poruszania się głowy w chwili zderzenia - nagłe odchylenie głowy do tyłu, a następnie szybki powrót do pozycji wcześniejszej oraz pochylenie głowy do przodu. Co istotne, skomplikowana budowa, jaką niewątpliwie cechuje się kręgosłup, stwarza trudności diagnostyczne oraz opiniodawcze - w szczególności w przypadku właśnie tzw. urazów oraz leczenie urazów odcinka szyjnegoTego rodzaju uraz nie musi ujawnić się od razu po zdarzeniu drogowym. Objawy niejednokrotnie pojawiają się dopiero po kilku a nawet kilkunastu godzinach od momentu zderzenia. Poszkodowani najczęściej odczuwają ból w okolicach szyi, pleców, ramion oraz głowy. Zdarza się, że pojawiają się także inne nieprzyjemne dolegliwości, nudności, drętwienie rąk, bóle głowy, problem z zasypianiem, pogorszenie wzroku czy słuchu, zawroty w jaki sposób przebiega proces leczenia zależy oczywiście od stopnia urazu. W przypadku mniejszych uciążliwości stosowane są tylko środki farmakologiczne mające na celu uśmierzenie bólu. Niestety w większości przypadków niezbędna jest fizjoterapia albo inne metody leczenia, takie jak np. laseroterapia, magnetoterapia czy akupunktura. Niejednokrotnie leczenie trwa kilka poszkodowany w kolizji czy wypadku drogowym, którego następstwem jest uszkodzenie odcinka szyjnego kręgosłupa może otrzymać odszkodowanie z oc sprawcy. Do ubezpieczyciela można zwrócić się o odszkodowanie za skręcenie kręgosłupa, a właściwie o:Zwrot kosztów leczenia i rehabilitacji o wypłatę świadczenia może dotyczyć zwrotu kosztów wykonanych koniecznych zabiegów, zakupu lekarstw i urządzeń medycznych, wizyt u specjalistów, rehabilitacji oraz kosztów dojazdów do szpitala, innych placówek medycznych czy apteki. Tutaj warto zaznaczyć, że osoba poszkodowana może liczyć na zwrot tych kosztów, które Narodowy Fundusz Zdrowia nie refunduje albo okres oczekiwania na np. dany zabieg w publicznej placówce jest mocno wydłużony. Jeśli poszkodowany wymaga opieki pielęgnacyjnej może się ubiegać także o zwrot kosztów jej zapewnienia (nawet w przypadku, gdy taką opiekę sprawuje osoba najbliższa).dszkodowanie za utracone dochodyW przypadku tego rodzaju urazu można się starać o odszkodowanie komunikacyjne za utracone w konsekwencji kolizji czy wypadku zarobki. Tego rodzaju świadczenie ma charakter wyrównawczy, co oznacza że jego wysokość powinna wyrównać dochody, które osoba poszkodowana mogłaby uzyskać, gdyby nie zdarzenie może także wnioskować do swojego ubezpieczyciela o odszkodowanie za wypadek np. odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu (polisa na życie) czy o świadczenie z nieobowiązkowego NNW .Zadośćuczynienie za uraz odcinka szyjnegoZadośćuczynienie, które jest kolejną formą rekompensaty o jaką może się ubiegać poszkodowany, ale w przeciwieństwie do odszkodowania dotyczy tylko szkód na osobie. Brane są pod uwagę takie aspekty jak ból oraz cierpienie. Problemy poszkodowanym stwarza tu ustalenie wysokości kwoty zadośćuczynienia o jaką ma zamiar się ubiegać z oc sprawcy. Tutaj pomocne są orzeczenia sądów powszechnych (trzeba jednak pamiętać, że każda sprawa jest inna) oraz kancelarie odszkodowawcze mające duże doświadczenie w uzyskiwaniu tego rodzaju świadczeń od firm ubezpieczeniowych. Na wysokość zadośćuczynienia wpływ ma wiele czynników np. uszczerbek na zdrowiu, rodzaj pracy zawodowej, wiek jest niezbędne do uzyskania świadczeń?Aby świadczenia z oc sprawcy zostały wypłacone w odpowiedniej kwocie osoba poszkodowana powinna przedstawić odpowiednią dokumentację. Od niej uzależniona jest decyzja ubezpieczyciela oraz wysokość wypłaconej niezbędne do uzyskania odszkodowania i zadośćuczynienia to dokumentacja medyczna ( karta informacyjna leczenia szpitalnego, wypisy ze szpitala, opinie i zaświadczenia lekarskie, badania lekarskie, skierowania na dalsze leczenie, skierowanie na rehabilitację, kopie zwolnień lekarskich, opinia psychologa lub psychiatry o. rozstroju zdrowia - dot. szczególnie zadośćuczynienia), oświadczenie sprawcy kolizji lub notatka policyjna, rachunki, faktury za: lekarstwa, usługi i urządzenia medyczne oraz rehabilitację (poszkodowany ma prawo skorzystać z prywatnych placówek medycznych), inne koszty poniesione z procesem leczenia np. za transport do placówki medycznej- zwrot kosztów leczenia dokumentacja potwierdzająca, że poszkodowany utracił w wyniku wypadku zarobki w danej wysokości - odszkodowanie za utracony dochód. Pomimo przedstawienia w/w dokumentacji Towarzystwa ubezpieczeniowe często jednak zaniżają wysokość odszkodowań oraz zadośćuczynień. Nie zawsze też udaje się sprawę wypłaty odpowiednich świadczeń załatwić bez wchodzenia na drogę sądową. Nierzadko ma miejsce odmowa wypłaty. Poszkodowany nie musi być jednak osamotniony w walce z firmą ubezpieczeniową - o należne mu świadczenia (odszkodowanie i zadośćuczynienie) może w jego imieniu walczyć wyspecjalizowana kancelaria odszkodowawcza. Czytaj także Skręcenie stawu kolanowego, odszkodowanie kto... 25 czerwca 2018 Skręcenie stawu kolanowego, odszkodowanie kto wypłaca? Częstym urazem występującym podczas wypadku jest skręcenie stawu kolanowego odszkodowanie, które może pokryć koszty dodatkowego leczenia powinno zostać wypłacone jako... Odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego... 01 sierpnia 2018 Odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego u dziecka Gdy osoba poszkodowana uzyska odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego później będzie musiała podjąć rehabilitację, której koszty powinny zostać zwrócone. W...

A7SAI2r. 239 340 167 362 396 421 341 42 12

ile odszkodowania za naderwany mięsień