Art.14.2. Towarzystwo może utworzyć więcej niż jeden fundusz inwestycyjny. Art.14.3. Fundusz inwestycyjny może być utworzony jako: 1/ fundusz inwestycyjny otwarty (FIO); 2/ specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty (SFIO); 3/ fundusz inwestycyjny zamknięty (FIZ) Utworzenie funduszu inwestycyjnego nie jest prostą drogą, a złożonym Na koniec 2016 roku istniało 865 funduszy inwestycyjnych zamkniętych. Co roku przybywa autorskich funduszy , które funkcjonują pod “banderą” istniejących TFI. Bardzo często zakładane są one przez osoby dotychczas zatrudnione w TFI, którym zależy na wyższej autonomii działania. Przypadek Piotra Żółkiewicza jest nieco inny. Wypłynął jako jeden z ojców sukcesu giełdowej spółki Medicalgorythmics, a w 2015 roku założył własny fundusz – Żółkiewicz&Partners Inwestycji w Wartość FIZ. W pierwszej części wywiadu opowiada jak założyć fundusz inwestycyjny zamknięty, ale również jak doświadczenie biznesowe pomaga w inwestowaniu i jak definiuje sukces. W drugiej części opowiada o swojej filozofii inwestowania w wartość. W ciągu 2 lat (od powstania funduszu) zarobiliście 25,97%, co jest dobrym wynikiem na tle głównych indeksów i innych funduszy aktywnej alokacji. Jednak fundusz nie ma określonego benchmarku. Jaki wynik jest dla Was sukcesem? Faktycznie, bijemy wszystkie indeksy i benchmarki, chociaż sami nie mamy benchmarku, czyli punktu odniesienia. Wskazówką dla klientów, co uważamy za wynik godziwy, jest poziom stopy zwrotu, od którego pobieramy opłatę za sukces, a pobieramy niewielką część nadwyżki od zysków większych niż 10% rocznie.. Liczymy na kilkanaście procent rocznie, i to się do tej pory udawało.. Ale zawsze lepiej mniej obiecać, a później kogoś pozytywnie zaskoczyć. Warto pamiętać, że wyniki naszego funduszu na pewno nie będą równomierne. Mogą przydarzyć nam się lata, w których zarobimy 40% jak i takie, w których stracimy 20%. W długim terminie te wahania się jednak uśrednią – liczę, że z zadowalającym efektem. Na rynku jest dużo rozwiązań, które oferują bardziej wypłaszczone wyniki, niż my będziemy w stanie zapewnić – ale w długim terminie skazane są one również na niższe stopy zwrotu. Wasz fundusz stosuje strategię zmiennej alokacji. Jak w ciągu tych dwóch lat ona się zmieniała? Dwa lata to bardzo krótki okres. Podejrzewam, że będą takie lata, kiedy nie będziemy mieli żadnych akcji w portfelu. Najwyższa alokacja w obligacje i gotówkę, jaką mieliśmy przez ostatnie 2,5 roku wynosiła trochę ponad 35 procent. W tej chwili w obligacjach mamy poniżej 1 procenta, ponieważ na nowo dostrzegamy dużo okazji, szczególnie w segmencie małych i średnich spółek. Ale jestem w stanie sobie wyobrazić takie lata, jak w 2007 roku, kiedy nie byliśmy w stanie znaleźć żadnej spółki, która nadawała by się do kupna. Działałem wtedy jeszcze w poprzednim wehikule inwestycyjnym. W tamtym czasie postanowiłem po prostu pieniądze z giełdy wycofać. Analitycy oraz członkowie Komitetu Inwestycyjnego to osoby, które znały się z pracy w spółce giełdowej Medicalgorithmics W jakich okolicznościach powstał fundusz? Spółka Medicalgorithmics była dla mnie w pewnym sensie odpoczynkiem od rynku kapitałowego. Osobiście inwestuję od 16 roku życia. Mój pierwszy rachunek maklerski był założony na mojego dziadka Na początku inwestowałem na własny rachunek, jako osoba prywatna, później poprzez zagraniczną spółkę inwestycyjną. Nadszedł rok 2007, kiedy na giełdzie zrobiło się bardzo drogo i nie byłem w stanie znaleźć żadnych sensownych inwestycji. Postanowiłem wtedy z giełdy na jakiś czas się wycofać.. Zacząłem rozglądać się za jakimś obiektem inwestycji poza giełdą oraz nowym sposobem na spędzanie czasu. Natrafiłem na spółkę był zespół kilku osób. Nawet ciężko to nazwać spółką – to był jeden pokój, gdzie siedzieliśmy w 5-6 osób i próbowaliśmy stworzyć coś z niczego. Ta działalność bardzo mnie wciągnęła. Medicalgorithmics rozwijał się wykładniczo i z tych 5 osób w 2009 r., w tej chwili zrobiło się blisko 600. Zadebiutowaliśmy na NewConnect, a później na rynku głównym GPW. Pracowaliśmy bardzo ciężko, ale wszystko za co się zabieraliśmy, udawało się. Gdy odchodziłem, kapitalizacja giełdowa firmy zbliżała się do jednego miliarda złotych. A jednak Pan odszedł… Kiedy spółka stała się dużą korporacją, którą nie zarządza się bezpośrednio, tylko poprzez inne osoby, to zrobiło się trochę mniej interesująco [ŚMIECH]. Postanowiłem powrócić do mojej wcześniejszej pasji, czyli rynku kapitałowego. Przyznam, że początkowo nie miałem planów odchodzenia razem z całym zespołem finansów, natomiast mój zespół trochę nie dał mi wyboru. Wielu z nich powiedziało, że i tak odchodzi, jeśli ja odejdę, więc postanowiłem, przygarnąć wszystkich i stworzyć na nowo coś razem. To są ludzie, którym bardzo ufam, których osobiście rekrutowałem i szkoliłem. Wiedziałem, że razem możemy stworzyć coś fajnego. Przeciętny uczestnik waszego funduszu lokuje w nim kilka milionów złotych. Jak wyglądało pozyskanie aktywów pod zarządzanie? Przyjmujemy nowych uczestników już od kilkuset tysięcy złotych, ale średnia inwestycja to faktycznie kilka milionów złotych. Nie korzystamy z tzw. profesjonalnych dystrybutorów usług i produktów finansowych, głównie z tego powodu, że jest to absurdalnie drogie. 60-65% całych przychodów wypracowywanych przez fundusz jest później oddawane dystrybutorom lub bankowi, który pośredniczył w sprzedaży jednostek inwestycyjnych. Aby chcieli oni dystrybuować nasz fundusz, musielibyśmy albo wprowadzić bardzo wysokie opłaty (by było się czym dzielić), albo ustalić niskie opłaty, które w całości trafiałby do dystrybutorów, a my byśmy pracowali za darmo. Obie opcje nie wyglądają kusząco [ŚMIECH]. Dlatego postanowiliśmy mieć niskie opłaty i siłą rzeczy nie wejść w te kanały dystrybucyjne. To chyba nie jest zbyt popularny wariant… To oczywiście jest najtrudniejsza droga, jaką można wybrać. Bo bardzo łatwo jest ustalić stałą opłatę rzędu 4% oraz 20% od całości zysku wejść do sieci dystrybucji i bardzo szybko pozyskać 200 czy 400 mln zł w 2 lub 3 lata. Pytanie, co dalej, bo te fundusze szybko dorastają do takiego rozmiaru, kiedy już ciężko nimi zarządzać, a wyniki takich funduszy, przez zawyżone opłaty, w długim terminie nie mogą być dobre. Takie postępowanie to szybka droga na zarobienie pieniędzy, ale ona też się szybko kończy. My wybraliśmy taką drogę, aby mieć tylko jeden produkt, ale tak dobry, jak jesteśmy sobie w stanie wymarzyć. I z tą świadomością, że będzie bardzo ciężko pozyskać pieniądze do takiego funduszu, ale że będzie to rodzaj kuli śnieżnej, która ma szanse za 15-25 lat być funduszem, który zarządza kilkoma czy kilkunastoma miliardami. Jak trafiają do Was klienci? Udaje nam się pozyskiwać pieniądze drogą głównie… poczty pantoflowej. My nie zabiegamy o klientów, nie robimy żadnych szkoleń, spotkań sprzedażowych. Po prostu zarządzamy pieniędzmi i ludzie, na których natrafiamy na naszej drodze, często są zaciekawieni, czym się zajmujemy. Kiedy się dowiadują, często postanawiają zostać klientami. W ten sposób zarządzający innymi funduszami powierzyli nam swoje prywatne pieniądze. Zrobiło to także wielu prezesów czy współzałożycieli spółek giełdowych. Takie osoby w tej chwili stanowią już ponad 1/3 wszystkich uczestników naszego funduszu. Jakie należy zgromadzić aktywa, aby opłacało się prowadzić fundusz? To zależy, jak to chcemy robić. Większość autorskich funduszy, które w ostatnich latach masowo powstawały na rynku to były fundusze często jedno- lub dwuosobowe, które starały się robić wszystko nisko-kosztowo. Podpisywały umowę z jakimś zewnętrznym TFI, nie zatrudniały analityków inwestycyjnych, nie miały biura. I koszty utworzenia takiego funduszu nie są duże. Jeśli zarządzamy w pojedynkę kilkunastoma milionami złotych, to często można już z tego wyżyć. My poszliśmy trochę inną drogą. Jesteśmy jednym z nielicznych lub jedynym funduszem, gdzie zespół 6 osób współzarządza tylko jednym FIZ-em. Poza tym mamy duże samodzielne biuro na Mokotowie. To wynika też z tego, że nie do końca robimy to dla zysku. To jest moja pasja. Ja już więcej pieniędzy nie potrzebuję, więc postanowiłem po prostu otoczyć się ludźmi, którym ufam i których lubię, i zrobić fajny produkt. Jeżeli robimy coś dobrze, to prędzej czy później pieniądze się pojawią. Akurat w tej chwili, po dwóch latach dokładania, fundusz już zaczął utrzymywać się sam. Nie macie własnego TFI, funkcjonujecie w ramach Copernicus TFI. Można się domyślać, że wynika to z kosztów. Czy wraz ze wzrostem aktywów rozważacie otwarcie własnego TFI? Obecne nie mamy takich planów, gdyż nie chodzi tutaj o koszty. Oczywiście prowadzenie TFI tylko dla jednego funduszu nie jest szczególnie efektywne kosztowo. Natomiast tutaj bardziej chodzi o ilość pracy i biurokracji. My jesteśmy dobrzy w zarządzaniu pieniędzmi i to nas interesuje. Natomiast prowadzenie własnego TFI oznacza utonięcie w niezliczonej ilości papierów i procedur. Podejrzewam, że to zajmowałoby 1/3 lub połowę naszego czasu i odbiłoby się bardzo niekorzystnie na jakości zarządzania. Więc, niezależnie od tego czy byłoby to opłacalne finansowo czy nie, tak długo jak będzie się dało korzystać z usług zewnętrznego TFI, tak długo to będziemy robić. Był Pan członkiem zarządu Medicalgorithmics, a do chwili obecnej zasiada Pan w Radzie Nadzorczej. W jakim stopniu doświadczenie biznesowe pomaga w zarządzaniu aktywami? W Medicalgorithmics odpowiadałem za dwa obszary – finanse i zarządzanie operacyjne. Na początku, gdy spółka była mała, obszar finansowy nie był szczególnie rozbudowany, więc wtedy się zajmowałem wszystkim innym. Moi pozostali koledzy z zarządu byli programistami, więc wszystkie rzeczy operacyjne związane z produkcją, rekrutacją, sprzedażą, finansami trafiły do mnie i to było niesamowicie ciekawe doświadczenie. Warren Buffet wiele lat temu, po swoim epizodzie związanym z zarządzaniem bankiem Salomon Brothers powiedział, że jest lepszym inwestorem, bo był managerem i mógł być dobrym managerem, ponieważ jest inwestorem. I to na prawdę tak działa. Szczególnie to, że Medicalgorithmics był spółką giełdową, pozwala mi lepiej rozumieć funkcjonowanie innych spółek giełdowych. To jest na pewno nie do przecenienia. Inwestorzy nie mający doświadczenia biznesowego często mają trudność, by zrozumieć, że w prawdziwym biznesie wszystko wymaga wiele czasu, a drogi na skróty zawsze kończą się okresem słabości lub niepowodzeniem. Obecnie postrzegam firmy nie przez pryzmat tabelek i finansów, a przez pryzmat kultury korporacyjnej jaką są w stanie zbudować i pielęgnować. Bardzo się cieszę, że mogłem razem z innymi budować od zera dużą firmę i widzę, że to mi pomaga na co dzień w pracy inwestora. Co jest dla Pana najtrudniejsze w zarządzaniu funduszem? Jakiś czas temu powiedział Pan, że praca zarządzającego funduszem może nie jest łatwa, ale z pewnością nie jest tak trudna, jak praca prezesa spółki giełdowej. Warren Buffet podkreślał znaczenie aspektów psychologicznych. Obracanie dużymi sumami może być obciążające. Jakie to ma znaczenie dla Pana? Odpowiedzialność jest bardzo duża zarówno, gdy zarządzamy funduszem jak i gdy zarządzamy spółką. Gdy zarządzamy spółką, odpowiadamy przede wszystkim za naszych pracowników i klientów, jeśli jest to spółka giełdowa – także za pieniądze inwestorów. W wypadku funduszu – głównie za pieniądze inwestorów. Natomiast zarządzanie spółką jest trudniejsze z tego powodu, że jest znacznie bardziej stresujące, a to wynika ze specyfiki biznesu. W biznesie operacyjnym codziennie dużo się dzieje. Często gdy zaczynałem pracę, rano miałem przed gabinetem kolejkę ludzi, którzy coś chcieli [ŚMIECH]. Często przychodzili z problemami, które pojawiły się przez noc lub poprzedniego dnia i wszystkie te problemy trzeba było codziennie rozwiązywać, a następnego dnia było znowu to samo. Na tym polega biznes operacyjny, aby sobie radzić z problemami. I po tym można poznać dobrą firmę – jak sobie z nimi radzi. W funduszu inwestycyjnym praca jest znacznie bardziej spokojna. Bo oczywiście można pracować bardzo dużo, ale nie jest to, przy odpowiednim rodzaju inwestowania, praca bardzo stresująca. Jeśli wiemy jakie spółki kupujemy i dobrze rozumiemy ich działanie, jeśli wiemy że mamy w portfelu niedrogo wycenianie inwestycje, które codziennie gdy śpimy zarabiają pieniądze, to nie jest to tak stresujące, jak zarządzanie dużą spółką. 7 votes Article Rating Budując portfel inwestycyjny, można np. połączyć ETF-y rynku akcji, ETF-y rynku wchodzącego i ETF-y złota. Radą osób zajmujących się inwestowaniem w fundusze inwestycyjne pasywne jest to, że w przypadku ETF-ów lepiej jest nie kupować ich zbyt wiele, by ograniczyć ponoszone koszty. Fundusz inwestycyjny a Twoje osobiste finanse

Doradztwo prawne Działalność funduszy inwestycyjnych reguluje szczegółowo ustawa o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, nadzorowaną przez Komisję Nadzoru Finansowego, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego – a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego – proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Organami funduszu inwestycyjnego są: towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI), rada inwestorów lub zgromadzenie inwestorów. Głównymi kryteriami podziału funduszy inwestycyjnych jest ich forma prawna i polityka inwestycyjna. Podział funduszy pod względem prawnym określono w ustawie o funduszach inwestycyjnych na trzy podstawowe typy: Fundusze inwestycyjne otwarte (FIO) – są to fundusze inwestycyjne charakteryzujące się brakiem ograniczeń co do możliwości przystąpienia oraz rezygnacji z uczestnictwa (a w konsekwencji ciągle zmieniającą się liczbą uczestników i tytułów uczestnictwa), zbywający jednostki uczestnictwa; Specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) – statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego może także określać warunki, w jakich uczestnik może żądać odkupienia jednostki uczestnictwa przez fundusz, w tym w szczególności termin, w którym uczestnik powinien zgłosić zamiar żądania odkupienia jednostki uczestnictwa lub termin, w którym nastąpi wypłata kwoty z tytułu odkupienia tych jednostek; Fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ) – są to fundusze inwestycyjne charakteryzujące się ograniczonym dostępem inwestorów (możliwość przystąpienia istnieje wyłącznie w okresie subskrypcji tytułów uczestnictwa) oraz ograniczoną możliwością „wyjścia”, emitujący certyfikaty inwestycyjne. Pod względem polityki inwestycyjnej fundusze dzielą się na: Fundusze zrównoważone – ich celem jest zachowanie kapitału. Inwestują w akcje i obligacje. W strukturze portfela, w większości z nich, dominuje następująca proporcja – 60% akcji i 40% obligacji. Są to fundusze stabilniejsze, wahania ich wartości są mniejsze od zmian indeksów giełdowych. W czasie hossy pozostają na ogół w tyle za rynkiem, ale osiągają lepsze wyniki w czasie bessy; Fundusze stabilnego wzrostu – jest to rodzaj funduszy inwestycyjnych, w których główną częścią portfela inwestycyjnego są bezpieczne instrumenty finansowe, zazwyczaj skarbowe papiery dłużne; Fundusze agresywne – są to najbardziej ryzykowne spośród wszystkich funduszy akcji. Ich celem jest maksymalny przyrost wartości kapitału, dający przy tym niewielki dochód bieżący. Na ogół lokują one swoje środki w akcje nowych spółek i istniejących już spółek wzrostowych. Mogą również inwestować, niezależnie od ich kapitalizacji, w spółki lub branże znajdujące się akurat w niełasce rynku, licząc na potencjał zysków zawartych w niedowartościowanych lub zapomnianych akcjach. Inne tego rodzaju fundusze inwestują we wszystkie spółki ujawniające silny potencjał zysków; Fundusze akcji – fundusze te co najmniej 60% powierzonych im środków inwestują w akcje spółek, notowanych na giełdzie. Wysokie ryzyko, związane z inwestowaniem w taki fundusz, wynika z tego, że ceny akcji zmieniają się codziennie, a skala tych zmian może być bardzo duża. Może ona osiągnąć nawet kilkadziesiąt lub więcej procent w ciągu tygodnia. Jednostki takiego funduszu powinno się trzymać stosunkowo długo, najlepiej kilka lat; Fundusze rynku pieniężnego – Inwestują one w krótkoterminowe instrumenty rynku pieniężnego, czyli w bony skarbowe, certyfikaty depozytowe, bony komercyjne itp. W tych funduszach nie ma wahań cen, ale uzyskiwany w nich dochód jest niższy. Najbezpieczniejsze z tych funduszy inwestują w bony skarbowe, średniookresowe obligacje rządowe oraz skrypty dłużne agencji rządowych; Fundusze papierów dłużnych – znane również jako fundusze obligacji, to jeden z rodzajów inwestowania w fundusze. Środki przeznaczone na ten fundusz, lokowane są najczęściej w obligacjach Skarbu Państwa o dłuższym terminie wykupu, obligacjach komunalnych, a także w instrumenty rynku pieniężnego. Fundusze papierów dłużnych należą do funduszy o niskim poziomie ryzyka. Są one dobrym rozwiązaniem dla wszystkich tych, którzy nie lubią podejmować dużego ryzyka. Fundusze papierów dłużnych to wyjątkowo stabilna inwestycja; Fundusze nieruchomości – rodzaj funduszy branżowych lokujących swoje kapitały w duże obiekty o charakterze komercyjnym, najczęściej są to hotele, biurowce, centra handlowe. Ze względu na długi horyzont inwestycyjny w branży nieruchomości, fundusze te występują najczęściej jako fundusze zamknięte; Fundusze surowcowe – są to wyspecjalizowane fundusze inwestujące w wybrane branże przemysłowe. Inwestowanie w te fundusze jest obarczone wysokim ryzykiem, ponieważ brak w nich dywersyfikacji. Jeśli koniunktura na daną branżę jest dobra, można osiągnąć znaczące zyski. Jednak w przeciwnym wypadku straty dla inwestora mogą okazać się dotkliwe. Funkcjonowanie funduszyinwestycyjnych zamkniętych Funduszem inwestycyjnym zamkniętym (dalej także „fundusz” lub „FIZ”) zarządza towarzystwo funduszy inwestycyjnych, które jest spółką akcyjną posiadającą specjalne zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na zarządzanie funduszami. Jednocześnie towarzystwo jest organem funduszu inwestycyjnego, który właśnie formalnie zarządza funduszem i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi (przy tym fundusz nie jest podmiotem zależnym od takiego towarzystwa). W praktyce, zezwoleniem KNF na prowadzenie działalności w formie towarzystwa legitymuje około pięćdziesiąt podmiotów. Choć aktywa funduszu znajdują się pod administracją towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz banku-depozytariusza, to nie można z nich egzekwować zobowiązań towarzystwa ani banku. W wypadku upadłości banku bądź towarzystwa nie wchodzą one w skład masy upadłości. Z drugiej strony, sam inwestor nie odpowiada za zobowiązania funduszu, który kontroluje. Inwestor kontroluje „swój" fundusz za pomocą Zgromadzenia Inwestorów, które pełni rolę zbliżoną do zgromadzenia wspólników w spółkach kapitałowych. Dodatkowo możliwe jest także powołanie Rady Inwestorów, której rola jest zbliżona do rady nadzorczej w spółkach prawa handlowego. Do zarządzania certyfikatami inwestycyjnymi klient może powołać fundację prywatną bądź trust, bądź też wnieść je do polisy inwestycyjnej, co zwiększa poziom poufności i może ułatwić zarządzanie majątkiem wielopokoleniowej rodziny. Fundusze inwestycyjne zamknięteniepubliczne a publiczne Fundusze inwestycyjne zamknięte publiczne są dopuszczone do publicznego obrotu. W jednej emisji można skierować ofertę nabycia certyfikatów do nieoznaczonej liczby adresatów. Dodatkowo, poza zleceniem umorzenia certyfikatów lub zawarciem umowy cywilnoprawnej kupna-sprzedaży, istnieje możliwość ich zbycia przez giełdę. Fundusze inwestycyjne zamknięte niepubliczne są dla odmiany przeznaczone dla ograniczonej grupy inwestorów prywatnych lub instytucjonalnych – w jednej emisji certyfikatów ich liczba nie może przekroczyć 149. Ustawodawca zabezpieczył też możliwość ich nabywania przez klientów detalicznych poprzez ustawienie poprzeczki w wysokości 40 000 € minimalnej wielkości zapisu. Oferty są więc skierowane tylko do zamożnych osób lub instytucji. Inwestycje Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego. Jednocześnie, uczestnicy funduszu nie odpowiadają za jego zobowiązania. Fundusz może wykupować certyfikaty inwestycyjne, które wyemitował, jeżeli statut funduszu tak stanowi. Cena wykupu certyfikatu inwestycyjnego jest równa wartości aktywów netto funduszu, przypadającej na certyfikat inwestycyjny, według wyceny aktywów z dnia wykupu. Z chwilą wykupienia przez fundusz, certyfikaty inwestycyjne są umarzane z mocy prawa. Zmiany w prawie podatkowym a FIZ Jednym z rodzajów funduszy, który był często wykorzystywany w praktyce przez inwestorów w celu stworzenia struktury korzystnej podatkowo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dokonywanych inwestycji był właśnie fundusz inwestycyjny zamknięty. Wyłącznym przedmiotem działalności takich funduszy było i jest lokowanie zebranych środków w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe. W przypadku „rodzinnych” funduszy środki lokowane były głównie w akcje w spółkach komandytowo-akcyjnych lub akcyjnych oraz udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, które to spółki najczęściej należały do właścicieli FIZ-u, którzy za ich pomocą prowadzili działalność gospodarczą. Powyższe wynikało głównie z korzyści podatkowych związanych z wykorzystaniem funduszy inwestycyjnych zamkniętych, które do 1 stycznia 2017 roku nie podlegały opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z nowelizacją ustawy o CIT, od 1 stycznia 2017 roku zmienił się art. 6 ust. 1 pkt 10 przedmiotowej ustawy i od tego czasu spod CIT-u zwolnione są już wyłącznie fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, utworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych. Biorąc pod uwagę powyższą okoliczność, jak i fakt, iż już wcześniej opodatkowano podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki komandytowo-akcyjne – często wykorzystywane do optymalizacji podatkowej konstrukcji z udziałem FIZ-u – całościowy model optymalizacji stracił całkowicie na atrakcyjności. W aktualnym stanie rzeczy zatem do analizy i rozważenia zostaje zagadnienie, jak wyjść z funduszu inwestycyjnego zamkniętego, aby nie stracić zbyt wielu środków w związku z takim obciążeniem podatkowym FIZ-ów oraz aby optymalnie przetransferować działalność gospodarczą prowadzoną w spółkach „podpiętych” pod fundusz. Nasze usługi Kancelaria Prawna Skarbiec świadczy pomoc prawną i doradztwo w zakresie „wyjścia” z formuły funduszu inwestycyjnego zamkniętego wykorzystywanego do trzymania majątku lub optymalizacji prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z wprowadzonymi od 1 stycznia 2019 r. przepisami art. 119a par. 1 Ordynacji podatkowej, czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli osiągnięcie tej korzyści, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny. Dostępne rozwiązania prawne należy zatem każdorazowo dostosowywać do indywidualnych potrzeb biznesowych, tak aby nie narazić się na zarzut działania sztucznego, sprzecznego w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. Dokładne znaczenie tych wskazań normatywnych warto w każdym wypadku skonsultować z radcą prawnym, adwokatem bądź doradcą podatkowym. SPORY Z FISKUSEM PRAWO KARNE SKARBOWE I GOSPODARCZE ZWROT VAT KRYPTOWALUTY

Fundusz inwestycyjny zamknięty charakteryzuje się m.in. tym, że nie w każdym momencie można wypłacić przekazane środki pieniężne. Z kolei w przypadku funduszu inwestycyjnego otwartego wystarczy złożyć stosowną dyspozycję umorzenia i pieniądze zostaną wypłacone w stosunkowo szybkim czasie bez ryzyka utraty wypracowanych odsetek.
​A czy Ty jesteś dłużnikiem? Czyli jak sprawdzić, czy i jakie mamy długi utworzone przez | sty 2, 2018 | Blog, Prawo cywilne, Upadłość konsumencka, Windykacja należnościNasza Kancelaria zajmuje się pomocą osobom zadłużonym. Często zdarzają się sytuacje, że trafiają do nas osoby, które przypadkiem dowiadują się o istniejącym zadłużeniu – np. otrzymują informację od pracodawcy o zajęciu wynagrodzenia lub z banku o zajęciu... Oddłużanie przez prawnika, czyli czym się zajmujemy i i ile to kosztuje. Otrzymałeś pozew z funduszu sekurytyzacyjnego? Podpowiadam co dalej utworzone przez Dawid Bugajski | gru 29, 2017 | Blog, Prawo cywilne, Upadłość konsumencka, Windykacja należnościMasz długi, otrzymałeś nakaz zapłaty lub pozew z Sądu? Może już wiesz, że nie będziesz mógł spłacić pożyczki i nie wiesz co zrobić? A może otrzymałeś zawiadomienie od komornika o wszczęciu egzekucji i zajęciu wynagrodzenia lub rachunku bankowego? Nie sposób wymienić... Otrzymałeś pozew z funduszu sekurytyzacyjnego? Podpowiadam co dalej utworzone przez Dawid Bugajski | mar 8, 2016 | Blog, Prawo cywilne, Windykacja należnościOtrzymałeś pozew od funduszu sekurytyzacyjnego i nie wiesz co z nim zrobić? Przecież nie zawierałeś umowy z żadnym funduszem – zignorować? Odpowiedzieć? Co powinno znaleźć się w odpowiedzi na pozew od funduszu? W poniższym artykule przedstawimy kilka najczęściej... 6 letni termin przedawnienia w roku 2018 – sprawdź, czy musisz płacić, czyli o przedawnieniu wierzytelności[:en]Czy muszę płacić? Czyli o przedawnieniu wierzytelności[:de]Czy muszę płacić? Czyli o przedawnieniu wierzytelności[:] utworzone przez Dawid Bugajski | paź 1, 2015 | Blog, Windykacja należności[:pl]Musimy pilnować swoich interesów. Oznacza to między innymi, że jeżeli posiadamy jakąś wierzytelność, to należy ją na bieżąco egzekwować, aby nie uległa ona przedawnieniu. Z drugiej strony – jeżeli jesteśmy dłużnikami, to możemy skorzystać z niefrasobliwości... Płynność funduszy REIT. Są one spółkami notowanymi na giełdzie, więc płynność większości z nich jest zadowalająca, a handel nimi przebiega bez zgrzytów. Dywersyfikacja aktywów, którą oferują fundusze REIT pozwala uniknąć ryzyka związanego z zakupem konkretnej nieruchomości na własny rachunek. Otrzymałeś pozew od funduszu sekurytyzacyjnego i nie wiesz co z nim zrobić? Przecież nie zawierałeś umowy z żadnym funduszem – zignorować? Odpowiedzieć? Co powinno znaleźć się w odpowiedzi na pozew od funduszu? W poniższym artykule przedstawimy kilka najczęściej występujących możliwych zarzutów, które można wykorzystać w odpowiedzi na pozew otrzymany od funduszu sekurytyzacyjnego. Na końcu znajdziesz także propozycję pomocy ze strony naszej kancelarii. O funduszach sekurytyzacyjnych – czym są fundusze sekurytyzacyjne? Dlaczego nie należy ignorować pozwu otrzymanego od funduszu sekurytyzacyjnego? Fundusze sekurytyzacyjne to podmioty, których działalność opiera się przede wszystkim na skupowaniu wierzytelności od innych podmiotów jak na przykład banki, operatorzy telefonii komórkowych, dystrybutorzy energii. Przykładowe fundusze sekurytyzacyjne, to: S-Collect Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny, Investment I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty oraz Intrum Justitia Debt Fund 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny. Podczas zakupu następuje tzw. cesja wierzytelności, na mocy której wierzytelność przechodzi od wierzyciela pierwotnego na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego. Dzięki cesji fundusze sekurytyzacyjne mają prawo samodzielnie dochodzić wierzytelności od dłużników, mimo, że same nie zawierały umowy z dłużnikiem. Dlatego też pozwu otrzymanego od funduszu sekurytyzacyjnego nie należy ignorować, gdyż brak odpowiedzi jest dla sądu najczęściej równoznaczny z przyznaniem twierdzeń zawartych w pozwie. W następstwie czego sąd najprawdopodobniej wyda wyrok wyłącznie w oparciu o pozew. Zatem pozwany nie odpowiadając na pozew pozbawia się możliwości obrony. Co powinna zawierać odpowiedź na pozew od funduszu sekurytyzacyjnego i w jakim terminie ją wnieść? Odpowiedź na pozew należy złożyć do sądu z którego otrzymaliśmy pozew. W piśmie dołączonym do pozwu sąd może nas zobowiązać do złożenia odpowiedzi w terminie 2 tygodni. W odpowiedzi na pozew należy podać w szczególności: nasze dane – imię nazwisko, adres oraz adres do doręczeń (jeżeli jest inny niż adres zamieszkania), sygnaturę akt podaną w piśmie otrzymanym z sądu – podanie sygnatury jest bardzo ważne, gdyż na podstawie sygnatury możliwa jest identyfikacja naszego pisma w sądzie oraz nasze twierdzenia i zarzuty. Twierdzenia i zarzuty w sprawach tego typu mogą być różne i należy podejść do nich indywidualnie. Niemniej możemy zaliczyć do nich następujące przykładowe zarzuty: Brak wierzytelności – ma miejsce wówczas, gdy wierzytelność została już spłacona przez dłużnika lub nigdy nie istniała np. dłużnik nigdy nie zawierał umowy z wierzycielem pierwotnym. Przedawnienie roszczenia – kodeks cywilny przewiduje różne terminy przedawnienia roszczeń pieniężnych. Zasadniczo termin przedawnienia wynosi 3 oraz 10 lat. Termin 3 letni odnosi się świadczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem w przypadku, gdy wierzycielem pierwotnym jest podmiot, z którego działalnością zawodową wiąże się dochodzone roszczenie ulegnie ono przedawnieniu po upływie 3 lat. Należy w tym miejscu podkreślić, że termin przedawnienia może zostać przerwany przez niektóre czynności np. dochodzenie wierzytelności przed sądem, czy uznanie roszczenia przez dłużnika. Wobec powyższego nie zawsze wierzytelność istniejąca dłużej niż 3 lata będzie przedawniona. Niewykazanie roszczenia – wierzyciel dochodząc roszczenia przed sądem ma obowiązek udowodnienia istnienia oraz wysokości swojej wierzytelności. W tym celu powinien załączyć do pozwu odpowiednie dokumenty, z których będą wynikały istnienie roszczenia wierzyciela oraz dokonanie cesji pomiędzy wierzycielem pierwotnym a funduszem sekurytyzacyjnym. Nasze twierdzenia warto poprzeć odpowiedni dowodami – np. jeżeli podnosimy, że wierzytelność została już wcześniej spłacona, to warto to potwierdzić załączając do odpowiedzi na pozew np. potwierdzenie przelewu. Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się z nami Kancelaria Radcy Prawnego Dawid Bugajski zajmuje się profesjonalną i kompleksową obsługą prawną począwszy od wstępnej weryfikacji dokumentów, poprzez analizę prawną sprawy oraz reprezentacje przed sądami oraz innymi organami. W kancelarii świadczymy usługi weryfikacji podstaw wierzytelności funduszy sekurytyzacyjnych, przygotujemy również odpowiedź na pozew funduszu sekurytyzacyjnego, a także podejmiemy się reprezentacji pozwanego przed sądem czy komornikiem. Pieniądz ma być wykorzystywany do pomnażania kapitału. W tym celu powołane zostały specjalne instytucje, wyręczające ludzi z kapitałem, ale bez koniecznej do jego pomnażania wiedzy. Taką instytucją jest fundusz powierniczy (dziś fundusz inwestycyjny). Przyjrzyjmy się mu bliżej. W polskim prawie zbiorowe inwestowanie pojawiło się w roku 1991- zostało wpisane do ustawy o Spisie treĹ›ci Czynniki decydujÄ…ce o przeksztaĹ‚ceniu w fundusz inwestycyjny zamkniÄ™ty Gotowy do inwestowania na rynkach? Zalety i wady funduszu zamkniÄ™tego Fundusz inwestycyjny zamkniÄ™ty to taki, ktĂłry nie pozwala na wejĹ›cie nowych inwestorĂłw i/lub realizacjÄ™ nowych inwestycji przez dotychczasowych inwestorĂłw. Fundusz inwestycyjny moĹĽe stać siÄ™ funduszem zamkniÄ™tym zarĂłwno czasowo, jak i na staĹ‚e. MoĹĽe to wynikać z różnych czynnikĂłw, ale gĹ‚Ăłwnym z nich jest zwykle utrzymanie sprawnoĹ›ci w zarzÄ…dzaniu funduszem inwestycyjnym. SÄ… fundusze inwestycyjne, ktĂłre realizujÄ… bardzo konkretnÄ… strategiÄ™ inwestycyjnÄ… lub z okreĹ›lonymi limitami. W nich, jeĹ›li kapitaĹ‚ pozyskany od inwestorĂłw jest duĹĽy, moĹĽe być trudno skutecznie realizować styl inwestycyjny. Kiedy tak siÄ™ dzieje, fundusz jest zwykle zamkniÄ™ty, albo do wejĹ›cia nowych inwestorĂłw, albo do realizacji nowych inwestycji przez obecnych inwestorĂłw. NaleĹĽy rĂłwnieĹĽ zauwaĹĽyć, ĹĽe zamkniÄ™te fundusze inwestycyjne mogÄ… rĂłwnieĹĽ ograniczyć umorzenia do obecnych inwestorĂłw. Oznacza to, ĹĽe majÄ… moĹĽliwość ustalenia okresu, w ktĂłrym ĹĽaden inwestor nie moĹĽe wycofać swojego kapitaĹ‚u. Czynniki decydujÄ…ce o przeksztaĹ‚ceniu w fundusz inwestycyjny zamkniÄ™ty Istnieje szereg konkretnych czynnikĂłw, ktĂłre skĹ‚aniajÄ… zarzÄ…dzajÄ…cych funduszami do przeksztaĹ‚cenia go w fundusz zamkniÄ™ty, aby odprowadzić do niego wiÄ™kszy kapitaĹ‚. SpĂłjrzmy na niektĂłre z tych czynnikĂłw: Gotowy do inwestowania na rynkach? Jeden z najwiÄ™kszych brokerĂłw na Ĺ›wiecie, eToro, sprawiĹ‚, ĹĽe inwestowanie na rynkach finansowych staĹ‚o siÄ™ bardziej dostÄ™pne. Teraz kaĹĽdy moĹĽe inwestować w akcje lub kupować uĹ‚amki akcji z prowizjÄ… 0%. Zacznij inwestować juĹĽ teraz z depozytem w wysokoĹ›ci zaledwie 200 USD. PamiÄ™taj, ĹĽe waĹĽne jest szkolenie, aby inwestować, ale oczywiĹ›cie dzisiaj kaĹĽdy moĹĽe to zrobić. TwĂłj kapitaĹ‚ jest zagroĹĽony. MogÄ… obowiÄ…zywać inne opĹ‚aty. Aby uzyskać wiÄ™cej informacji, odwiedĹş ChcÄ™ inwestować z Etoro Rozliczenie funduszu: Niski popyt i/lub rosnÄ…ce spĹ‚aty ze strony inwestorĂłw mogÄ… doprowadzić do zamkniÄ™cia funduszu. Aby nastÄ™pnie przeprowadzić likwidacjÄ™ tego, a kapitaĹ‚ zwrĂłcony inwestorom. Nadmiar kapitaĹ‚u: NiektĂłre fundusze mogÄ… stracić efektywność, jeĹ›li majÄ… bardzo duĹĽy kapitaĹ‚. WyobraĹşmy sobie przykĹ‚ad funduszu inwestycyjnego, ktĂłry inwestuje tylko w maĹ‚e firmy z sektora nieruchomoĹ›ci. Gdzie, majÄ…c duĹĽy wymiar kapitaĹ‚owy, moĹĽe zmusić CiÄ™ do zakupu wiÄ™kszej iloĹ›ci akcji niĹĽ oczekiwaĹ‚eĹ› od spółek, ktĂłre masz w swoim portfelu. A zatem moĹĽe to zaszkodzić oczekiwanej rentownoĹ›ci tych inwestycji. Zasada dywersyfikacji: Istnieje zasada dywersyfikacji, ktĂłra stanowi, ĹĽe fundusze inwestycyjne nie mogÄ… zainwestować w spółkÄ™ wiÄ™cej niĹĽ X procent swoich aktywĂłw. Dlatego teĹĽ, jeĹ›li popyt na fundusz wzroĹ›nie, moĹĽe on wywierać presjÄ™ na menedĹĽerĂłw, by kupowali niechciane aktywa firmy. Dlatego w takich przypadkach zarzÄ…dzajÄ…cy funduszem zazwyczaj zamykajÄ… fundusz, aby uniknąć takiej sytuacji. Zalety i wady funduszu zamkniÄ™tego Aby lepiej zrozumieć wizjÄ™ funduszu zamkniÄ™tego z perspektywy inwestora, zobaczymy pewne zalety, a takĹĽe pewne wady tego typu funduszu. Jako gĹ‚ĂłwnÄ… zaletÄ™ mielibyĹ›my: WyrĂłwnanie interesĂłw menedĹĽera i inwestora: To, ĹĽe zarzÄ…dzajÄ…cy funduszem postanawia zamknąć go na nowe inwestycje, to wyraĹşna korzyść dla inwestora. PoniewaĹĽ bardziej zaleĹĽy Ci na osiÄ…gniÄ™ciu docelowego zwrotu dla inwestorĂłw niĹĽ na pozyskiwaniu wiÄ™kszego kapitaĹ‚u dla funduszu. OdnoszÄ…c siÄ™ do wad dla inwestora, moĹĽemy wyróżnić: Ograniczenie subskrypcji i zwrotu pieniÄ™dzy: ZamkniÄ™cie funduszu oznacza dla obecnych inwestorĂłw drenaĹĽ ich pĹ‚ynnoĹ›ci, jak wspomniano w poprzednich sekcjach. PoniewaĹĽ zwrot Twoich udziaĹ‚Ăłw jest ograniczony lub ograniczony. W przypadku nowych inwestorĂłw oznaczaĹ‚oby to zakaz wejĹ›cia do funduszu. Co moĹĽe przeĹ‚oĹĽyć siÄ™ na potencjalnÄ… utratÄ™ rentownoĹ›ci ze wzglÄ™du na brak moĹĽliwoĹ›ci zainwestowania w niÄ…. BÄ™dziesz pomĂłc w rozwoju serwisu, dzielÄ…c stronÄ™ ze swoimi znajomymi Dywersyfikacja jest więc szczególnie istotna dla tych inwestorów, którzy mają długi horyzont czasowy, a więc oszczędzają na przykład na emeryturę lub budują portfel inwestycyjny dla właśnie narodzonego dziecka z perspektywą zapewnienia mu lepszego startu w dorosłe życie – sfinansowania dobrych studiów lub kupna mieszkania.
Fundusze zamknięte, tak jak wszystkie inne produkty inwestycyjne, mają swoje wady i zalety. Warto je poznać przed podjęciem decyzji o zakupie certyfikatu. Fundusze inwestycyjne, w myśl ustawy o funduszach, dzielimy na:Reklama Fundusze inwestycyjne otwarte (FIO) Alternatywne fundusze inwestycyjne (AFI), które dalej dzielimy na specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) i fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ). Każdy z wymienionych rodzajów funduszy inwestycyjnych charakteryzuje się nieco inną konstrukcją prawną oraz możliwościami w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych. Tytuły uczestnictwa W przypadku funduszy otwartych nie ma ograniczeń związanych z przystąpieniem czy wyjściem z inwestycji. Na nasze żądanie fundusz ma obowiązek sprzedać i odkupić od nas jednostki uczestnictwa. Wzamian za wpłaty do funduszu otrzymujemy jednostka uczestnictwa. W odróżnieniu od akcji jednostki uczestnictwa są podzielne (możemy kupić niecałkowitą liczbę jednostek). To wygodne, gdy chcemy poświęcić na inwestycję konkretną kwotę – np. dokładnie100 zł. W przeciwieństwie do funduszy otwartych aktywa funduszu zamkniętego (FIZ) nie są podzielone na jednostki, ale certyfikaty inwestycyjne. Są one papierami wartościowymi. Certyfikaty są niepodzielne i mogą być przedmiotem wtórnego obrotu. Fundusze emitują je w ilościach określonych każdorazowo warunkami emisji, przez co liczba uczestników mogących przystąpić do funduszu jest ograniczona. Można je nabyć w okresach emisji, a sprzedać tylko w z góry ustalonych okresach wykupu. Wyceny certyfikatów są publikowane regularnie, ale z reguły w większych o odstępach czasu, niż ma to miejsce w przypadku funduszy otwartych. Wiele z nich publikuje wyceny raz w miesiącu lub rzadziej – raz na kwartał. Podobnie jest z zakupami i sprzedażą certyfikatów. Można je nabyć w okresach emisji, a sprzedać tylko w z góry ustalonych okresach wykupu. Stanowi to pewne utrudnienie z punktu widzenia klientów. W przypadku rozwiązań otwartych wejście i wyjście z inwestycji jest możliwe w każdym momencie, natomiast w FIZ-ach najczęściej wiąże się więc czekaniem (nawet kilkumiesięcznym). Certyfikaty funduszy zamkniętych (w odróżnieniu od jednostek funduszy otwartych) mogą być notowane na giełdzie, co zwiększa elastyczność w zakresie handlu. Oznacza możliwość obrotu certyfikatami również poza okresami wyznaczonymi przez TFI. Warto jednak podkreślić, że płynność w tym wypadku jest dość niska, a ich wartość może różnić się od tej podawanej przy wycenach. Kogo stać na inwestycje w FIZ? Kolejną różnicą pomiędzy funduszem otwartym a zamkniętym jest minimalna kwota, jaką potrzebujemy aby rozpocząć inwestycje. W przypadku funduszy aktywów niepublicznych z reguły wynosi ona równowartość 40 tys. EUR. Rzadko kiedy mamy do czynienia z funduszami zamkniętymi, w których możemy ulokować mniej niż 10 tys. zł. Z zupełnie inną sytuacją mamy do czynienia w funduszach otwartych i specjalistycznych otwartych. W przypadku większości z nich możemy rozpocząć inwestycję już od kwoty 1 tys. zł lub nawet niższej. Większe możliwości inwestycyjne Fundusze zamknięte oferują większą elastyczność w budowie portfela i szersze możliwości inwestycyjne. Ich aktywa mogą być lokowane np. w udziałach spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, wierzytelnościach, czy nieruchomościach. Dodatkowo w funduszach zamkniętych obowiązują mniejsze ograniczenia dotyczące limitów inwestycyjnych niż w funduszach otwartych. Z jednej strony tworzy to większe możliwości do generowania zysku, z drugiej – oznacza większe ryzyko inwestycyjne. Konstrukcja FIZ-ów umożliwia też wykorzystywanie nietypowych narzędzi do generowania wyniku – jak np. techniki arbitrażowe, gra na krótko, strategie opcyjnie czy też algorytmiczne. To właśnie elastyczność w konstrukcji portfela sprawia, że wiele z działających na rynku funduszy zamkniętych realizuje strategię absolutnej stopy zwrotu. Ostatnie nowości pokazały jednak, że wśród debiutantów pojawiają się także bardziej klasyczne strategie – akcyjne i dłużne. Udział funduszy w aktywach tych segmentów wynosi już blisko 10%. Stabilny kurs na zysk? Z punktu widzenia TFI i zarządzającego dużą zaletą funduszy zamkniętych jest też stabilizacja aktywów, która pozwala zoptymalizować proces zarządzania. Wpłaty do tego typu rozwiązań wnoszone są podczas emisji certyfikatów, a wykupy tylko w ustalonych okresach (np. raz na kwartał). Dzięki temu zarządzający nie muszą borykać się z problemem nagłego odpływu środków. Z punktu widzenia TFI obecność FIZ-ów w portfelu produktowym działa stabilizująco na poziom aktywów. W przypadku funduszy otwartych nie ma ograniczeń związanych z przystąpieniem czy wyjściem z inwestycji. Na nasze żądanie fundusz ma obowiązek sprzedać i odkupić od nas jednostki uczestnictwa. FIO wyceniane są w praktyce w każdy dzień roboczy. Ponadto, mają dość surowe obostrzenia co do polityki inwestycyjnej – na przykład zarządzający nie może wszystkich środków zainwestować w jedną, czy nawet kilka spółek. W zamian za wpłaty do funduszu otrzymujemy jednostki uczestnictwa. W odróżnieniu od akcji jednostki uczestnictwa są podzielne (możemy kupić niecałkowitą liczbę jednostek). To wygodne, gdy chcemy poświęcić na inwestycję konkretną kwotę – np. równo 100 zł. W przeciwieństwie do funduszy otwartych tytułem uczestnictwa w funduszu zamkniętym są certyfikaty inwestycyjne będące papierami wartościowymi. Są one niepodzielne i mogą być przedmiotem wtórnego obrotu. Fundusze emitują je w ilościach określonych każdorazowo warunkami emisji, przez co liczba uczestników mogących przystąpić do funduszu jest ograniczona. Można je nabyć w okresach emisji, a sprzedać tylko w z góry ustalonych okresach wykupu.
ftmKpUH. 447 358 200 380 426 262 55 174 109

godebt1 fundusz inwestycyjny zamknięty co to jest